Het gaat tegenwoordig bij de geboorte vaak al
mis met onze kinderen. Daar begint de rubbertegelisering van de opvoeding, met een keizersnede. Krijg je dus enorm luie klootzakjes van he. "
Kinderen die met behulp van een keizersnee zijn geboren, hebben al een achterstand. Die hebben minder hoeven knokken." In plaats van ferme knapen die moeten vechten om heelhuids ter wereld te komen krijgen we dus papperige mietjesbabies die het level 'ademen en hartslag hebben na de geboorte' halen met een laffe chirurgische cheatcode. Wat nou overdwars verstrikt in je eigen navelstreng liggen, komaan, gooi die drie kilo in de strijd en vécht voor je bestaan. Is heel natuurlijk, volgens Yolande te Giffel, antroposofe. Net als vaccineren, hou op hoor, wat maken mensen zich druk om een
beetje mazelen? Slechte stoffen uitzweten, én doorrr. Een kind moet leren vechten en complicaties als blijvende doofheid of hersenvliesontsteking zijn een keitoffe uitdaging voor de allerkleinsten. Wazige antroposofische onzin? Welnee. Mevrouw is geen arts, maar ze leest veel, vandaar. En waarom op dokters vertrouwen als je ook gewoon boeken van astrologen kan lezen waar in staat dat kanker komt door verkeerde voedselinname, waardoor je verzuurt? Daarom. Rest ons alleen nog om mevrouw Giffel een leven vol mooie uitdadingen te wensen (leuke zomerse doe-tip: ga ongevaccineerd naar West-Afrika voor de ultieme ebola-difterie-gele koorts-experience!) en met instemming de slotzin van haar kinderhatende betoog des doods te citeren: "
Ik vind dat je niet moet praten over zaken waar je helemaal geen verstand van hebt."
