Kijk, zo'n 300 professionals in een ziekenhuis in Ede laten zich leiden door het sprookje dat religie heet. Zij
weigeren abortus uit te voeren als de reden daarvoor Syndroom van Down is. Aha, zegt u, natuurlijk omdat ze zich met de chromosoom+1'tjes kunnen identificeren. Flauw, maar we hadden van u dan ook niks anders verwacht. Bovendien hebben deze ziekenhuismensen gelijk. Jup. Het feit dat het kind het Syndroom van Down heeft, is een hele slechte reden om abortus te plegen. Een hele egoïstische reden ook. Geen zin hebben in de extra zorg en daarom de kans op zulk prachtige positief leven in de baarmoeder preventief verwoesten. De extra zorg levert namelijk ook extra humor, extra liefde en extra levensplezier op. Laten we het zo zeggen: als de hele wereld zou bestaan uit mongooltjes was er geen oorlog, maar wel een hele hoop meer spontane knuffelsessies. Diknekplooiïgen zijn onbevooroordeeld, het toonbeeld van beschaving en houden altijd van iedereen. Neem Tim Harris. Gaat letterlijk dansend naar zijn werk en zijn werk is
restauranteigenaar, waar een Free Hug-0-Meter hangt en iedereen liefde krijgt. Beste restauranteigenaar ever. Logisch. Mongooltjes zijn awesome. Trisomie van chromosoom 21 maakt je een instant held. De christelijke medewerkers van het ziekenhuis in Ede snappen dat. En hoewel we qua argumentatie uit een volstrekt andere hoek komen, geven wij ze groot gelijk. Mensen die hun kind willen aborteren enkel vanwege Syndroom van Down, stuur je naar huis. Die snappen het concept levensvreugde niet. Wij gaan zelfs nog verder. Zulke mensen verdienen geen kind. Knoop in je Zakdoek aborteren? Dan knoop in je ei- of zaadleider accepteren.
