Top Tien. Het Dodenlijstje van 2012
In een normaal jaar beperkt het Jaarlijkse Dodenlijstje zich tot prominente politici, populaire artiesten, gevierde schrijvers en een aantal opvallende mensen uit de media. Maar 2012 was geen normaal jaar, dus zien we ons genoodzaakt de lijst met gevallenen wat breder te trekken. Los van iconische zingmensen als Mr. Trololo en Whitney Houston, karakteracteurs als Piet Römer en Jeroen Willems of internationale grootmachten in de vorm van Neil Armstrong of De Stem van Elmo, ontvielen ons in 2012 namelijk ook instituten als de Sociale Wetenschappen, de Nobelprijs voor de Vrede en zelfs complete natiestaten. En dan hebben we het nog niet eens over de bultruggen en grensrechters in het lijstje. Cue begrafenismuziek voor de Tien Meest Memorabele Doden van TweeDuizendTwaalf.10. Internationale Muzikale Grootheden
Mr. Trololo Eduard Khil (zie boven). Whitney Houston. Dave Brubeck. Scott MacKenzie. MCA. Etta James (lol). Donna Summer. Clarence Clemons. En die sitarspeler van de Beatles. En alle andere grote en kleine muzikale grootheden in deze Spotify playlist. R.I.P.
9. Piet Römer
Die foto is niet Piet Römer. Dat is Sylvia Kristel, die we verderop ook nog noemen in dit blokje dode acteurs. Want prettiger plaatje. Maar Piet Römer, De Cock met Cee Oo Cee Kaa, is de bekendste Nederlandse acteerdode van 2012. Al deden veel mensen eigenlijk of dat Jeroen Willems was, want die overleed te jong (50 jaar) en dat scoort qua rouw en medeleven altijd net iets hartstochtelijker op de Jeroen Krabbé-O-Meter. Opgeteld bij doodgeboren kindje Het Bombardement was het best een zwart jaar voor het witte doek. Ook internationaal, want muizenregenerator Michael Clarke Duncan kreeg een hartstilstand, regisseur Tony Scott sprong van een brug, Larry 'JR Ewing' Hagman begaf het en Ernest Borgnine (uit Airwolf) verloor het van de jaren. En Sylvia 'Emannuelle' Kristel, die ging dus ook dood in 2012.
8. Sesamstraat
2012 betekende een ware massaslachting van de onschuld in kindertelevisieland. De onwrikbare kindertraditie die Sesamstraat heet, wankelt op haar grondvesten. Grote vogel Pino overleefde nog net een moordaanslag door presidentskandidaat Mitt Romney, die de Amerikaanse publieke omroep uit het bestel wilde bezuinigen (waarvoor hulde, trouwens). Maar Jerry 'Count von Count' Nelson kwam wel te overlijden, en ieders lieveling Elmo verdween in de coulissen na beschuldigingen van kindermisbruik. Wat rest, zijn bloemen.
7. Het Meldpunt Discriminatie Internet
Wat ons betreft het leukste lijk van het jaar. Als je in Nederland, gratis-geld-voor-je-onrendabele-hobby-land je recht op subsidie verspeelt, moet je wel Echt Heel Erg Nutteloos zijn. En dat zijn de interwebsNSB'ertjes van het MDI dus. Met verve. Sinds GeenStijl de samenwerking met het verklikkerclubje verbrak, zag zelfs het veiligheidsapparaat van Ivo Opstelten, met al zijn analoog gelaarsde twitterbrigaden die regelmatig boostwitteraars uit hun huizen sleuren voor verhoor, er geen droog brood meer in om het MDI te blijven financieren. Dus in 2013 kunnen de MDI'ertjes hun roomblanke woordvoering namens suggestief benadeelde anderskleurigen danwel andersgelovigen middels het herhaaldelijk mailen van het woord 'foei!' naar moderators van diverse websites met open commentmogelijkheden niet meer voortzetten. Moehaha ende Tabee, geitenneukers. Genomineerd om in 2013 voorgoed afgeschaft danwel opgeheven te worden: GroenLinks.
6. Anil Ramdas
Probleemdrinker en GeenStijl-hater van het eerste uur Anil Ramdas overzag begin dit jaar zijn leven, en pleegde vervolgens zelfmoord. Over de doden niets dan goeds, dus we willen het hier graag bij laten.
5. De Wetenschap
Corporate sponsored stratosspringer Felix Baumgartner, de ontdekking van het Higgs-deeltje en zo nog wat belangwekkende doorbraken: er waren triomfen voor de wetenschap in 2012. Maar de wereld van de witte jassen moest ook gevoelige klappen incasseren. Diederik Stapel duwde in zijn eentje de sociale wetenschappen over de afgrond van de geloofwaardigheid, bezuinigingen op onderwijs zet de deuren open voor eveneens corporate sponsored foponderzoek en de legendarische Eerste Man op de Maan, Neil Armstrong, gaf ook de geest. Evenals meestermonteur Carroll Shelby (bekend van razendsnelle en ontzettend Amerikaanse auto's). Ook het Nobel-instituut heeft haar prioriteiten niet op orde, bleek uit het zomaar weggeven van hun meest fiere vaandel, de Nobelprijs voor de Vrede, aan de Europese Unie. Dat geeft toch lelijk af op al die andere Nobel-categorieën voor belangrijk wetenschappelijk onderzoek. De wetenschap is niet dood, maar voor een wederopstanding in 2013 wel hard aan een herziening van het PR-protocol toe.
4. Gerrit Komrij & Ko.
Het Nederlandse literatuurlandschap is in 2012 weer een stukje verder verdord met het heengaan van literaire danwel dichterlijke grootmachten als Gerrit Komrij, Rutger Kopland, Bernlef aka Marsman & Doeschka Meijsing. Wat rest is woest woekerende weidegrond vol kruiden zonder genezingskracht, in een wildgroei aan Prometheus-auteurs die per twitterbio danwel .blogspot.com hun komst in de schrijverswereld kirrend aankondigden, maar die zelden zullen arriveren. We treuren om een fotogenieke doch talentloze schelm als Eus, we gruwelen prematuur van de aanstondse Bo van Houwelingen en we vervloeken iedere uitgever die ooit een lans brak voor Renske de Greef. In Komrij verloor Nederland een Meester, wat rest zijn de snel omslaande hekgolven van jeugdige hoogmoed in zijn kielzog. De klassieke literatuur is dood.
3. Bultrug Johannes
In een massale zucht naar goed nieuws, barmhartigheid en medemenselijkheid met het dierenrijk, omarmde Nederland een bij Texel aangespoelde bultrugwalvis. De vis het zoogdier werd Johannes gedoopt en het gansche land sloeg de aan wanhoop grenzende reddingspogingen van Lenie 't Hart en Marianne Dierenpoes gade. Het mocht niet baten. Johannes stierf een trage alsook tragische dood, en het Nederlandse volk verloor daarmee opnieuw een brok van haar onschuld geloofwaardigheid.
2. De Grens
De grens van het betamelijke werd ditmaal zo ver overschreden, dat De Grens is overleden. De zinloze dood van Richard Nieuwenhuizen wakkerde nieuwe aandacht aan voor talloze problemen in de Nederlandse samenleving. Het Voetbalprobleem. Het Schoolpleinproblem. Het Emancipatieproblem. Het Presentatorenprobleem. Het Seniorenprobleem. Het Peuterprobleem. Het Moskeeënprobleem. Het Ali Belhamelouiprobleeem. Allemaal te herleiden tot één overkoepelend Probleem. Waar we wederom niets aan gaan doen. Nou ja. De regels van het voetbal zijn door de immer daadkrachtige KNVB iets aangescherpt. Rust zacht, Nederland.
1. Nederland
Over Nederland gesproken. Ook al overleden in 2012. Gesmoord in het kussen van de vredelievende bedoelingen van de de Europese Unie. Op de valreep van het jaar wonnen de haiku schrijvende, chronisch godwinnende en bureaucratisch dictatoriale Eurobaasjes het van de nationale parlementaire democratie. Daar kregen zij de Nobelprijs voor de Vrede voor, terwijl Dit is Nederland het moest doen met de dood in de pot: het Re:Regeerakkoord en de Eurotrekpopjes van het Kabinet Rutte 2.1. Plakje kleffe cake, iemand?
-1. Overlevers
Eerst een paar mensen die níet dood gingen. Echte ijzervreters, mannen van stavast, onverschrokken leiders. George Herbert Walker Bush (88), de 41e President van de Verenigde Staten, overleefde ternauwernood een koortsige kerst. Nelson Mandela (94) overwon een longontsteking en in de categorie nagenoeg levenloze natiebinders moet Prins Friso (44) qua comalengte alleen zijn meerdere erkennen in Ariël Sharon (84). Hou vol, heren. De finish van 2012 is in zicht en daarachter wacht een heel nieuw jaar om een tuintje op je buik te kweken.
Die foto is niet Piet Römer. Dat is Sylvia Kristel, die we verderop ook nog noemen in dit blokje dode acteurs. Want prettiger plaatje. Maar Piet Römer, De Cock met Cee Oo Cee Kaa, is de bekendste Nederlandse acteerdode van 2012. Al deden veel mensen eigenlijk of dat Jeroen Willems was, want die overleed te jong (50 jaar) en dat scoort qua rouw en medeleven altijd net iets hartstochtelijker op de Jeroen Krabbé-O-Meter. Opgeteld bij doodgeboren kindje Het Bombardement was het best een zwart jaar voor het witte doek. Ook internationaal, want muizenregenerator Michael Clarke Duncan kreeg een hartstilstand, regisseur Tony Scott sprong van een brug, Larry 'JR Ewing' Hagman begaf het en Ernest Borgnine (uit Airwolf) verloor het van de jaren. En Sylvia 'Emannuelle' Kristel, die ging dus ook dood in 2012.
8. Sesamstraat
2012 betekende een ware massaslachting van de onschuld in kindertelevisieland. De onwrikbare kindertraditie die Sesamstraat heet, wankelt op haar grondvesten. Grote vogel Pino overleefde nog net een moordaanslag door presidentskandidaat Mitt Romney, die de Amerikaanse publieke omroep uit het bestel wilde bezuinigen (waarvoor hulde, trouwens). Maar Jerry 'Count von Count' Nelson kwam wel te overlijden, en ieders lieveling Elmo verdween in de coulissen na beschuldigingen van kindermisbruik. Wat rest, zijn bloemen.
7. Het Meldpunt Discriminatie Internet
Wat ons betreft het leukste lijk van het jaar. Als je in Nederland, gratis-geld-voor-je-onrendabele-hobby-land je recht op subsidie verspeelt, moet je wel Echt Heel Erg Nutteloos zijn. En dat zijn de interwebsNSB'ertjes van het MDI dus. Met verve. Sinds GeenStijl de samenwerking met het verklikkerclubje verbrak, zag zelfs het veiligheidsapparaat van Ivo Opstelten, met al zijn analoog gelaarsde twitterbrigaden die regelmatig boostwitteraars uit hun huizen sleuren voor verhoor, er geen droog brood meer in om het MDI te blijven financieren. Dus in 2013 kunnen de MDI'ertjes hun roomblanke woordvoering namens suggestief benadeelde anderskleurigen danwel andersgelovigen middels het herhaaldelijk mailen van het woord 'foei!' naar moderators van diverse websites met open commentmogelijkheden niet meer voortzetten. Moehaha ende Tabee, geitenneukers. Genomineerd om in 2013 voorgoed afgeschaft danwel opgeheven te worden: GroenLinks.
6. Anil Ramdas
Probleemdrinker en GeenStijl-hater van het eerste uur Anil Ramdas overzag begin dit jaar zijn leven, en pleegde vervolgens zelfmoord. Over de doden niets dan goeds, dus we willen het hier graag bij laten.
5. De Wetenschap
Corporate sponsored stratosspringer Felix Baumgartner, de ontdekking van het Higgs-deeltje en zo nog wat belangwekkende doorbraken: er waren triomfen voor de wetenschap in 2012. Maar de wereld van de witte jassen moest ook gevoelige klappen incasseren. Diederik Stapel duwde in zijn eentje de sociale wetenschappen over de afgrond van de geloofwaardigheid, bezuinigingen op onderwijs zet de deuren open voor eveneens corporate sponsored foponderzoek en de legendarische Eerste Man op de Maan, Neil Armstrong, gaf ook de geest. Evenals meestermonteur Carroll Shelby (bekend van razendsnelle en ontzettend Amerikaanse auto's). Ook het Nobel-instituut heeft haar prioriteiten niet op orde, bleek uit het zomaar weggeven van hun meest fiere vaandel, de Nobelprijs voor de Vrede, aan de Europese Unie. Dat geeft toch lelijk af op al die andere Nobel-categorieën voor belangrijk wetenschappelijk onderzoek. De wetenschap is niet dood, maar voor een wederopstanding in 2013 wel hard aan een herziening van het PR-protocol toe.
4. Gerrit Komrij & Ko.
Het Nederlandse literatuurlandschap is in 2012 weer een stukje verder verdord met het heengaan van literaire danwel dichterlijke grootmachten als Gerrit Komrij, Rutger Kopland, Bernlef aka Marsman & Doeschka Meijsing. Wat rest is woest woekerende weidegrond vol kruiden zonder genezingskracht, in een wildgroei aan Prometheus-auteurs die per twitterbio danwel .blogspot.com hun komst in de schrijverswereld kirrend aankondigden, maar die zelden zullen arriveren. We treuren om een fotogenieke doch talentloze schelm als Eus, we gruwelen prematuur van de aanstondse Bo van Houwelingen en we vervloeken iedere uitgever die ooit een lans brak voor Renske de Greef. In Komrij verloor Nederland een Meester, wat rest zijn de snel omslaande hekgolven van jeugdige hoogmoed in zijn kielzog. De klassieke literatuur is dood.
3. Bultrug Johannes
In een massale zucht naar goed nieuws, barmhartigheid en medemenselijkheid met het dierenrijk, omarmde Nederland een bij Texel aangespoelde bultrugwalvis. De grens van het betamelijke werd ditmaal zo ver overschreden, dat De Grens is overleden. De zinloze dood van Richard Nieuwenhuizen wakkerde nieuwe aandacht aan voor talloze problemen in de Nederlandse samenleving. Het Voetbalprobleem. Het Schoolpleinproblem. Het Emancipatieproblem. Het Presentatorenprobleem. Het Seniorenprobleem. Het Peuterprobleem. Het Moskeeënprobleem. Het Ali Belhamelouiprobleeem. Allemaal te herleiden tot één overkoepelend Probleem. Waar we wederom niets aan gaan doen. Nou ja. De regels van het voetbal zijn door de immer daadkrachtige KNVB iets aangescherpt. Rust zacht, Nederland.
1. Nederland
Over Nederland gesproken. Ook al overleden in 2012. Gesmoord in het kussen van de vredelievende bedoelingen van de de Europese Unie. Op de valreep van het jaar wonnen de haiku schrijvende, chronisch godwinnende en bureaucratisch dictatoriale Eurobaasjes het van de nationale parlementaire democratie. Daar kregen zij de Nobelprijs voor de Vrede voor, terwijl Dit is Nederland het moest doen met de dood in de pot: het Re:Regeerakkoord en de Eurotrekpopjes van het Kabinet Rutte 2.1. Plakje kleffe cake, iemand?
-1. Overlevers
Eerst een paar mensen die níet dood gingen. Echte ijzervreters, mannen van stavast, onverschrokken leiders. George Herbert Walker Bush (88), de 41e President van de Verenigde Staten, overleefde ternauwernood een koortsige kerst. Nelson Mandela (94) overwon een longontsteking en in de categorie nagenoeg levenloze natiebinders moet Prins Friso (44) qua comalengte alleen zijn meerdere erkennen in Ariël Sharon (84). Hou vol, heren. De finish van 2012 is in zicht en daarachter wacht een heel nieuw jaar om een tuintje op je buik te kweken.