Rampen lijken gezellig
Een paar dagen geleden werd ik opgebeld: "of ik iets van mijzelf ter beschikking wilde stellen voor de slachtoffers van de vloedgolven in zuidoost-Azië?" Even later eenzelfde verzoek via de email. "Kut wat moet ik hiermee?", was mijn eerste gedachte. "Ik wil eigenlijk helemaal niets weggeven. Waarom toch een hele show om de leftovers van zogenaamde BN-ers?", zo redeneerde ik verder. Overal worden nu goedbedoelde veilingen en benefietconcerten opgezet, zoals bijv. hierrr in Zwolle. Méér dan 200.000 doden en wij komen ineens gezellig samen. Ben ik de enige die zich dan hierbij ongemakkelijk voelt? Boos kan ik ook niet worden om al deze initiatieven, want ik ga uit van de goede intentie. Alleen ik kan niet leuk aan zo'n happening meedoen, als aan de andere kant van de wereld mensen naar de verdommenis gaan. Eerst moeten wij 'een feest' geven, alvorens wij het geld kunnen doneren. Rampen lijken wel gezellig te worden! Ze lijken het gemis aan saamhorigheid in ons land op te vullen.
Om met Mies te spreken: "Lieve Mensen", geef toch gewoon en wacht niet op veilingen, goedbedoelde concerten, polsbandjes etc. GEEF GEWOON!!