Dan doe je het gewoon slim. Een affaire aangaan met je baas, zelf opstappen en vervolgens over een periode van tien jaar een salaris blijven ontvangen ter waarde van een miljoen euro. Ka-motherfucking-ching. Vandaag in de
Telegraaf, dus dan is het 100% absoluut zeker weten geen hetze waar. Zoals u weet werkt de Televagijn nooit met halve waarheden en hele geruchten. Gaat om een ex-personeelschef van waterschap
De Stichtse Rijnlanden van wie 'hardnekkige geruchten' gaan dat ze regelmatig werd aangeslingerd door directeur Meuleman. Toevallig ook de persoon die de volgende complexe ontslagregeling voor haar bedacht had: "
Sinds haar vertrek in juni 2008 staat de vrouw op de loonlijst van een detacheringsbedrijf voor voormalig hoge ambtenaren en bestuurders. Haar salaris plus de reeks aan extras wordt voor een periode van tien jaar echter met gemeenschapsgeld betaald door De Stichtse Rijnlanden. Daar bovenop betaalt het waterschap een ruime vergoeding aan het detacheringsbedrijf." Ze werkt wel netjes, schijnt. Als iets maar we weten niet wat. Intussen gaat er wel over een periode van tien jaar dus een miljoen euro waterschapsbelastingsgeld het affaireputje in. Nu maakt die affaire op zich niet uit. Boeiend. Iedereen neuqt maar met wie hij of zij wil. Niet onze zaak. Maar dat er dus dit soort constructies bestaan met gemeenschapsgeld rondom mensen die ontslag nemen om persoonlijke redenen bij de (semi-)overheid, dat is behoorlijk schandalig. De bonusgraaicultuur zit er ook bij de overheid diep in gebakken. Eén voordeel: weet u wel meteen waar u elk jaar weer zoveel waterschapsbelasting voor betaalt. Voor pluche, voor topbestuurders, voor de ontslagregeling van die topbestuurders en, aldus de Telegraaf, om foekie foekie met de baas af te kopen. Toch eens onderzoeken hoe gewone mensen als u en ik op zulke functies terecht kunnen komen. Klinkt interessant.
