De Duitse bank Deutsche Bank voert een
lijst aan van 29 internationale financiële instituten die zogenaamd
too big to fail zijn. Al is de crisis nog zo diep, omvallen doen die geldbedrijfjes niet. Want institutioneel ongenaakbaar en monetair onschendbaar. Dus als de baasjes en bonzen van Deutsche Bank moeten vergaderen
over hoe ze 4,5 miljard euro moeten bezuinigen door 2000 mensen te ontslaan voor het einde van het jaar, doen ze dat in het
Hotel Adlon Kempinski in hartje Berlijn, het duurste hotel van Duitsland. Waar Beatrix verblijft op dienstreisjes, Michael Jackson zijn kinderen uit het raam hield en Arabische oliesjeiks
anoniem klagen over het bedlinnen in hun kogelvrije Presidentiële Suite met kogelwerende wanden en eigen stroomvoorziening. Alleen de komende dagen dus even niet, want de belangrijkste aanjager van Griekse steunfondsen om de Eurocrisis te bedwingen (en tevens een van de grootste bezitters van Griekse schuldpapieren) heeft het poepsjieke hotel, waar de kamers meer dan 15.000 euro per nacht kunnen kosten,
volledig afgehuurd. Alle 304 kamers en 78 suites. Moraal van dit verhaal:
Too big to fail maakt ongenaakbaar en onschendbaar, maar niet onkreukbaar. Meer foto's van het hotel na de lees verder. Komt u tenminste ook eens hinter der Vortür des reichen und skrupellosen, in hun eigen goudgerande, marmeren universum.
Instant Update: Gaat het over een ontslagronde, of gaan de DB-baasjes het soms stiekem hebben over het feit dat het voor Duitsland
goedkoper is om de eurozone te verlaten?
Een béétje druk en ook een béétje te klassiek naar onze smaak, maar goed. Wij hoeven er dan ook niet te slapen.
Lekker! 's Morgens voor de driedaagse vergadermarathon (verdeeld in onderlinge sessies van twee uur, gescheiden door lunchmomenten, broodjespauzes en cocktailuurtjes) op gang komt, eerst even een paar baantjes in het hotelbad, om de stramme spieren los te maken. De hoge watertemperatuur is perfect afgestemd op de uitgezakte lijven van bejaarde bankbestuurders.
Zo warm, zo uitnodigend: de hele passage lijkt wel één lange knuffelwand.
Het zal de tweeduizend mensen op de ontslaglijst (en alle armlastige Grieken) goed doen om te weten dat er over hun lot beslist wordt in blinkende, weldadig beklede vergaderzalen zoals de hierboven in beeld gebrachte Paleiszaal.
Ook de persoonlijke vergaderzaaltjes, in de volksmond ook wel 'toiletten' genoemd, zijn uitermate goed geoutilleerd voor onderhandse afspraken die het kroonluchterlicht van de grote zaal niet kunnen verdragen.
Na afloop van de slopende vergadersessies waarin tweeduizend namen gekozen moeten worden om van de loonlijst te schrappen is het even lekker bijkomen in de spa van het hotel, alvorens aan te zitten aan het diner.
Dineren gebeurt dus hier. Kwoot:
"The renowned and Michelin-starred Gourmet Restaurant Lorenz Adlon, the Restaurant Quarré as well as the Lobby Lounge & Bar are characterized by highest quality and individuality."
Detailopname waaruit rust, intimiteit en de absurde prijzen op de menukaart ademen.
Zo. Tweeduizend banen weggesneden. Tussendoor nog wat nieuwe bezuinigingseisen voor de Grieken bedacht. En dan na afloop héérlijk slapen.
Gute Nacht, Europa!