Best een aardig
betoog in de Volkskrant, van mevrouw
Braams, Neerlandica en muziekdocente op twee Amsterdamse multiculturele scholen. Een nuchter verhaal over het gebrek aan remmen op de zorg, waardoor artsen gedreven door marktwerking (meer behandelen = meer omzet) de ene zinloze na de andere nutteloze behandeling doen. Ok, eens en inderdaad, er zijn genoeg mensen die voor een jeukende kleine teen naar de dokter gaan terwijl ze gewoon niet zo moeten zeiken. Maar dan de aanleiding die Braams kiest: '
Dat is allereerst de schuld van Pim Fortuyn, die altijd riep 'nooit meer wachtlijsten!' en dat het een schande was dat mensen in een rijk, Paars land maanden moesten wachten op hun beurt voor een staaroperatie. Naar Pim werd geluisterd.' Even nadenken, had Fortuyn gelijk? Ja, Fortuyn had gelijk. Onnodige wachtlijsten in stinkend rijk Nederland zijn inderdaad een huilende schande (hoewel ze ook preventief kunnen werken). Is het vervolgens de schuld van Fortuyn dat de politiek en de zorgsector alle remmen los gooiden? Die conclusie gaat alleen op als je gelooft dat gans zorgend Nederland als een schoothondje achter Fortuyn aan liep, en dat lijkt ons zelfs voor professor Pim een beetje te veel eer. Winstbeluste zorgverzekeraars, vergrijzing, overbehandelende artsen, peperdure medische techniek, idioot dure medicijnen en de zoals te doen gebruikelijk stupide politiek: allemaal hebben ze een vinger in de pap van de gigantische zorgkosten. Evenzo de immense angst aan de hypochondrische patiënten-zijde om oud te worden, ziek te worden en dood te gaan. Lekker simpel om dit alles terzijde te schuiven en te roepen: het is allereerst de schuld van Fortuyn. Maar wel zo makkelijk natuurlijk, iedereen behalve Fortuyn van enige schuld ontslaan. Slaap lekker.
