Geenstijl

Onze vaste columnist SlamDunk! mag zich graag druk maken over hoofd- en bijzaken in de sport. Sport ja, dus geen Paralympics en zeker geen darten. Op dit moment zit half Nederland weer aan de buis gekluisterd voor de verrichtingen van Barney en consorten. De drievoudig winnaar van de Embassy wist gisteravond de laatste acht te bereiken. Voor SlamDunk! is hij echter niets meer dan een dikke pijltjesgooiende Tokkie...

SlamDunk! doet de pijltjesgooiende Tokkie's

Net terug van een weekje skiën, maar één blik op de televisie en je voelt je weer helemaal thuis in ons eigen kikkerlandje. Een avondje zonder voetbal gisteren en dus op de publieke ruim aandacht voor marathonschaatsen en veldrijden. Typische charmante poldersport, maar wel loodzwaar. Sleuren door de modder of stoempen over krakend ijs tegen de wind in (want "de baan is niet helemaal overdekt"). Door de rondjes van modderfietsers als Nijs, Vanthourenhout en Groenendaal komt langzaam het verlangen naar het voorjaar. Naar fietsen op asfalt, naar klassiekers, naar de Tour de France. De rondjes van schaatsende boer'n als Angenent, De Vries en Heideman wakkert het verlangen aan naar natuurijs, naar de Elfstedentocht. En ook naar zelf een paar rondjes krabbelen op de gracht om de hoek om vervolgens met tien rum-choco achter je kiezen te stranden in de koek&zopie.

Maar de jaarwisseling brengt ons nog een 'sport', dat bleek na een onverschillige zap naar SBS. Ik belandde midden in het pijltjesgooien. Of nee, sorry, ik moet natuurlijk zeggen: Het Lakeside World Professional Darts Championships 2005. Een hele mond vol, maar allemaal volstrekt overbodig zonder de toevoeging "voorheen Embassy". Inderdaad dit is die wedstrijd die Van Barneveld in het verleden heeft gewonnen. Knap, maar is dit sport? Nee toch zeker. Persoonlijk vind ik het thuishoren in dezelfde categorie als 'ons' carbidschieten. Een leuk spelletje dus, dat je vooral niet te serieus moet nemen. Een blik op de deelnemerslijst leert mij dat er bijna alleen maar Britse en Nederlandse pijltjesgooiers meedoen aan dit zogenaamde WK. Zelfs schaatsen is nog nternationaler.

Als ik de zuigend lange analyse op SBS goed heb begrepen won vorig jaar een Engelse Bultrug van bijna 200 kilo. Zo een met een vette 80's-mat in de nek en armen vol kauwgomballenplaatjes. Tussen het biertappen door gooit hij nog wel eens een pijltje. Dat het niveau geen reet ene voorstelt blijkt alleen al uit het feit dat voetbalman Hans Kraay jr. het presenteert. Ik heb mij de rest van de uitzending alleen maar afgevraagd hoe laat Kraay de blonde deskundige Mieke de Boer languit op zijn motorkap krijgt. (Hij flikte dat eerder toch mooi bij Daniëlle Overgaag, respect dus!) De dartskampioene heeft soapsterretje Bas Muis gedumpt en schijnt haar bijnaam "Bambie" dikwijls eer aan te doen. Ze huppelde trouwens ook bloot voor de Sportweek deze zomer.

Tegenover de luchtige De Boer (niet geplaatst voor het WK) staat de serieuze manier waarop SBS dit kroegspelletje benaderd en meer nog de überserieuze aanpak van Raymond van Barneveld. Hij doet werkelijk alsof hij een mega-topsporter is. Sterker nog, met zijn benadering degradeert hij sportkampioenen als Pieter van den Hoogenband, Erik Dekker en Dennis van der Geest bijna tot amateurs. Onze beste pijltjesgooier had zondag namelijk een heuse zweepslag. Zijn haptonoom (echt waar) moest er aan te pas komen en pas na een lange praatsessie in een heet bubbelbad was hij weer in topvorm. Vervolgens gooide hij binnen een half uur (vijf baco's verder) zijn tegenstander naar huis. Gsus, Barney get a life! Ook jij bent niets meer dan een domme dikke pijltjesgooiende Tokkie! Gelukkig had ik ook aan de echte Barney vroegah al een hekel omdat hij nooit verder kwam dan "Oke Fred". Ik wacht met smart op het First Official Drenthe-Side World Professional Carbid Championchips.

SlamDunk!