Groene stroom is eigenlijk onbetaalbaar. Windmolens staan zo onrendabel in de wind te brommen (
?) dat je d'r vier nodig hebt om één straat naar Boer Zoekt Vrouw te laten kijken. Om dat betaalbaar te houden wordt groene stroom uit de rode cijfers gesubsidieerd. Gecombineerd met
het belang van duurzaamheid het niet aflatende duurzaamheidsgedram (
1) van politiek & klimaatknuffelaars is groene stroom richting populariteit gehoaxt. Tevens is de maatschappij net zo lang gemasseerd met het mantra dat kolencentrales smerig zijn, dat niemand het erg vindt als ze gesloten worden en er geen nieuwe komen. En daarom lezen we vandaag in het Financieel Dagblad (koop die krant) dat energie in Nederland binnenkort
PEPERDUUR wordt (
mirror). Want investeren in fossiele centrales is door de groenestroomsubsidies onrendabel geworden, terwijl steeds minder centrales wel steeds meer buffers aan moeten leggen voor als de zon niet schijnt cq de wind niet waait. Door de lage stroomprijzen is de aanleg van die buffercapaciteit dus ook onrendabel. Energieboeren EON en GDF Suez voorzien daarom een tekort aan stroom en zelfs een kans op blackouts. De investeringen voor ouderwetse, oerbetrouwbare kolencentrales moeten ergens vandaan gehaald worden om dat te voorkomen. En u kunt er twee vingers in het stopcontact om verwedden dat de rekening bij de consument op het bord komt.
"Eén ding is zeker", zegt bestuursvoorzitter Rolf Fouchier van EON Benelux,
"en dat is dat het huidige systeem op lange termijn onhoudbaar is." Discussievraag: is dit een treurig voorbeeld van hoe subsidie en duurzaamheidsdrang realistische marktwerking kapotstuk slopen, of zijn die energieboeren Nederland aan het chanteren met blackoutdreigementen omdat ze vrezen voor de duurzaamheid van hun eigen marktmonopolie en topsalarissen?
