Godmiljaar. Doen we het weer, met ons allen. Zomaar een Parel van de maatschappij vervolgen, belasteren en onderuitschoffelen. Het maakt Leon de Winter (Dé Leon de Winter voor vrienden) zo verdrietig. Nu weer zijn
goede vriend Bram Moszkowicz. Das dus een jood he. Weet u wie dat ook graag deden, Joodse ondernemers het werken belemmeren? Nou, precies. Het betreft bovendien een persoonlijke vriend van Leon de Winter dus hem vervolgen voor fraude en zwart werken is sowieso antisemitisme. Wanneer leren we het nou eens? Leon de Winter, en niemand anders dan Leon de Winter, is de
maatstaf van Goed en Kwaad voor ons. Want hij draagt het oorlogsleed op zijn schouders en heeft daarom altijd gelijk. Vindt Leon de Winter. En Mevrouw de Winter (geen 'kut' noemen, dan gaat de Maestro zieden
op zijn vouwfiets) is het met hem eens, maarja, die hoopt nog altijd dat schrijftalent erfelijk (
pa) danwel besmettelijk (Leon) is en samenhangt met mate van tweede generatie kampslachtofferschap. Anyway. Leon de Winter probeert objectief naar de zaak te kijken en komt tot de conclusie dat zijn hartelijke en trouwe vriend Bram slachtoffer is van retorische verkrachting. De Deken van de Orde van Advocaten citeert namelijk zomaar Moszko sr. Oi, de gotspe. Leon de Winter vouwt daar meteen een uiteraard beslist objectieve Godwin van. Want Bram is een topper en iedereen haat hem omdat hij dure auto's heeft en een mooie vrouw. En daarom komt de Deken even wat citaten van zijn vader overdwars en onvrijwillig inbrengen. Heeft niks te maken met de sporttassen vol geld die het
maffiamaatje slachtoffer buiten de boeken toucheerde. Het is ordinaire kinnesinne, vuig, laag en eigenlijk intrinsiek slecht, volgens Leon de Winter. We moeten er echt mee ophouden mensen, in dit land. Alsmaar zulke Parels neersabelen. Anders verhuist Leon de Winter misschien wel weer terug naar Amerika, voor straf. En neemt zijn vrouw en vouwfiets mee.
