Mag het even stil zijn...
Sport en politiek gaan niet samen. Desondanks worden we de laatste tijd doodgegooid met politiek getinte sportprogrammas. Dit tot grote onvrede van onze SlamDunk! die zich meer en meer begint te ergeren aan het feit dat er tegenwoordig meer geluld wordt over de moord op bijvoorbeeld Theo van Gogh dan over het spelletje zelf. En dat zit meneer dwars. "Sport kijken is mijn dagelijkse momentje met oogkleppen op en schijt aan de problemen in de wereld..."
Just do it!
Was het provocatie of gewoon dom? Op de bank tegenover Mart Smeets gisteravond zat een Marokkaan van het type dat altijd steen en been klaagt omdat hij wordt geweigerd bij discotheken. Zwart leren jack over een T-shirt van Nike en iets teveel gel in het strakke haar. Een vlotte gozer - let op: zeker geen geitenneuqer - maar een beetje té glad.
Het was oud-voetballer Dries Boussatta, de eerste Marokkaan die eind jaren negentig het Nederlands Elftal haalde. "In ieder Tv-programma moet tegenwoordig een Marokkaan", kefte Smeets schuldbewust bij het intro, om vervolgens zelf schaamteloos aan deze idioterie mee te doen. Vervolgens kwam weer zuigende reeks vragen die sinds De Moord Op Theo al in ieder Tv-programma tot vervelends toe is langs geweest. Welk paspoort heb je? Waar ligt je gevoel? Wat denk jij van de problematiek? Waarom koos je voor het Nederlands Elftal? Zum kotsen!
De uitzending werd gered door de ontnuchterende antwoorden van Boussatta. Achtereenvolgens: Ik heb twee paspoorten. Ik ben een geboren Amsterdammer. Eerst waren het de Antillianen, nu wij. Ach, over een paar jaar zijn de Turken misschien weer aan de beurt. De Marokkaanse bondscoach heeft mij nooit benaderd en Rijkaard wel. Niet alleen zijn antwoorden maakten zijn debiele kleding meer dan goed, ook zijn uitstraling was top. Je kon aan zijn smoel eenvoudig zijn gedachten aflezen: "maar ik zit hier toch in een sportprogramma?"
En dat is ook precies wat ik dacht. Het was al erg genoeg dat een kwartiertje eerder in het sportjournaal Andrej Sjevtsjenko zijn steun mocht betuigen aan Joesjtsjenko en eerlijke verkiezingen in zijn vaderland. De Oekraïense spits was net uitgeroepen tot Europees voetballer van het jaar. Leuk, maar van hem hoef ik geen politieke analyses of meningen. Net zo min van Smeets of Boussatta of van al die anderen. Ik herinner mij drie dagen na De Moord Op Theo een reportage in Studio Sport over Ali Boussabon. De domme aanvaller van NAC werd ondervraagd over zijn ontwikkeling, zijn succes en ook nog even over Theo en de islam. Pleur op! Als ik daarover wil nadenken dan kijk ik wel het Journaal, het nieuws of één van de vele Hilversumse papegaaiprogramma's. Dan is het een ingecalculeerd risico dat ik opeens stuit op de jankende RKC-doelman Sinouh bij Barend & Van Dorp.
Sport is sport en moet zo blijven! Ik wil een bal zien rollen, een wiel zien draaien of fijne vrouwendijen zien schaatsen. De rest is vervuiling van het sportprogramma. Want nog erger dan politici die praten over politiek is sporters die praten over politiek! En andersom natuurlijk ook. Oprotten met die grijze pakken op de mooiste stoelen in het stadion. Een verbod om zieltjes te winnen bij sportwedstrijden. Voor Balkenende en de KNVBobo's is voetbal tegenwoordig een instrument dat jongeren helpt bij integratie en maatschappelijke problemen. Prima hoor, maar als ik het maar niet hoef te zien. Handen af van het spelletje en de onzinnige - maar onmisbare - kantinepraatjes eromheen. Sport kijken is mijn dagelijkse momentje met oogkleppen op en schijt aan de problemen in de wereld. Zeg, JP kan dat niet in als recht de grondwet? Misschien is er een kansje als Prins Pils op de troon zit.
SlamDunk!