Geenstijl

Officieus Olympisch record: sport kijkend Nederland is na twee weken London2012 officieel helemaal klaar met Mart Smeets. Volkomen logisch natuurlijk. Als er één persoon ten onrechte door de Olympische kwalificatie heen is gekomen, dan is het DeMart wel. Op geen enkel vlak voldoet hij nog aan de eisen voor sportverslaggeving, terwijl de lat voor die tak van journalistiek toch echt niet zo heel hoog ligt. De duurste verslaggever van de hele Spelen soupeert met zijn salaris tweederde van het NOS productiebudget op, om zich vervolgens wekenlang tegen de kijker thuis te beklagen over hoe klein het hok is van waaruit hij verslag moet doen. Totdat de avond aanbreekt en hij zijn London Late Night One Man Show mag hosten. Aan tafel worden dan vier, vijf excuussporters geparkeerd die ruim een uur lang alleen maar instemmend mogen knikken als DeMart ze over de rand van zijn brilletje heen aankijkt aan het eind van één van zijn vele monologen ter meerdere eer en glorie van Mart Smeets zelve. Breekpunt voor de Oranje natie: de totaal misplaatste, betweterige, betuttelende grootvaderlijkheid van Martelaar Smeets tegenover volleybalmeisje Manon Flier. Samenvatting hier in columnvorm. De Martosaurus is uitstervende. En hij weet het zelf donders goed: "Ik ben een oude zak die uit oude zakkentijd praat." Mag hij dat zo zeggen? Ja dat mag... ach fuck it. Kromo: Verklaart in de slotminuut van dit interview dat praten met Smeets het ergste ding ooit is.