Geenstijl

In het kader van 'kijk maar even wat u met deze informatie doet' hier een open brief aan het Nederlandse publiek van de geschorste TCA-chauffeur Ferhat. U weet wel, de taxichauffeur die gezegd zou hebben dat vrouwen die tegen zijn taxi aan rijden en geen sorry zeggen een maatje 43 tegen de voortanden kunnen verwachten, ook als ze al op de grond liggen. Leugens, aldus Ferhat. Aangezien wij als keurig journalistiek persorgaan (met keurmerk) altijd van de hoor en wederhoor zijn, hier zijn door een team van advocaten bij elkaar geschreven epistel, dat hem vrij moet pleiten. Beste heer / mevrouw, ik ben Ferhat Teknecukur waarop het Parool verkeerde informatie naar voren heeft gebracht. Ik wou mijn uitspraak over de situatie op uw website zetten bij de reacties, echt is het mij niet gelukt. Zou u alstublieft de onderstaande tekst onder het verhaal op uw site willen zetten. De publiek heeft het recht de waarheid te weten. Ik wil u alvast hartelijk bedanken. Met vriendelijke groet, Ferhat

Open Brief aan het Nederlandse Publiek dat recht heeft de waarheid te weten Beste dames en heren, Ik ben de persoon dat door Het Parool op 7 juli gewraakte uitspraak in mijn mond had gelegd. Ik zou volgens de berichtgeving gezegd hebben: ‘als een vrouw tegen mij aanrijdt waardoor ik schade heb en ze biedt haar excuses niet aan, dan mag ze op de grond liggen, maar dan schop ik haar gewoon in haar gezicht’. Naar aanleiding van dit bericht zijn er zowel negatieve reacties en bedreigingen gekomen, als gevolg waarvan ik mij genoodzaakt voel de verhaal van mijn kant te vertellen. De situatie is als volgt geweest. Ik had een rit van Amsterdam-Noord naar het Leidseplein, hier ben ik een van de verslaggevers van Het Parool tegengekomen. Hij vroeg mij of ik wilde reageren op het voorval dat onlangs is gebeurd: een taxichauffeur was in de zaterdagnacht van 30 mei 2012 over een op straat gevallen fietsster heengereden, als gevolg waarvan de vrouw van 19 met ernstig letsel in een ziekenhuis moest worden opgenomen; de chauffeur was daarna doorgereden. Ik heb tegen de verslaggever verteld dat ik niets wist van deze gebeurtenis, maar dat ik het gedrag van de taxichauffeur niet netjes vond; de taxichauffeur had die vrouw moeten helpen. Ik heb ook de ouders van deze jonge vrouw sterkte en de vrouw beterschap toegewenst. Ik heb tegen de verslaggever gezegd dat in dit soort situaties naar de hele context gekeken moeten worden en niet alleen naar het voorval. Vervolgens wilde ik het heel even hebben over de problematiek die de fietsers in Amsterdam dagelijks veroorzaken. Ik heb aan de verslaggever aangegeven dat ook de kranten bij deze problematiek stil moeten staan, zodat de wetgever naar aanleiding van dergelijke publicaties strengere maatregelen ten aanzien van de fietsers zou moeten treffen, zodat de fietsers zich nauwkeuriger aan de verkeersregels zouden houden, want fietsers zijn overal, ook waar zij niet mogen zijn. Ik heb aangegeven dat volgens mij veel mensen een ongeval gehad hebben met fietsers. In normale situaties zou een door toedoen van fietsers veroorzaakt ongeval een grote confrontatie of ruzie tussen de fietser en bestuurders tot gevolg hebben. Echter, taxichauffeurs zijn professioneel, moeten dat zijn; in een conflictsituatie beheersen ze zich en proberen zij de confrontatie altijd op een goede manier te beëindigen, temeer dat zij zich ervan bewust zijn dat dergelijke confrontatie hun baan kan kosten. Toen ik over het over het roekeloze rijgedrag had, had de verslaggever van Het Parool zijn eigen conclusie getrokken en letterlijk het volgende tegen mij gezegd: “ Dus je bedoelt te zeggen, als in een situatie van 30 mei zich zou voordoen, als een vrouw tegen jou aanreed, waardoor je schade had en de vrouw haar excuus niet zou aanbieden, mag zij op de grond blijven liggen, en je zou haar dus een schop in haar gezicht geven”. Toen heb ik tegen de verslaggever gevraagd of hij gek was, dat ik het zo niet bedoelde. Ik zou het slachtoffer niet zo behandelen en haar/hem natuurlijk helpen. Aan het einde van het gesprek wilde ik van de verslaggever weten of mijn bewoordingen juist waren genoteerd. Toen heeft de verslaggever geweigerd zijn notities aan mij te laten zien. De verslaggever van het Parool heeft niet alleen geweld aan de waarheid gedaan, maar ook in strijd geweest met de voor de journalistiek geldende regels. Ik ben zeer teleurgesteld over de wijze waarop Het Parool nieuws publiceert: vol leugens, eigenbelang nastrevend, geen oog voor de gevolgen van een nieuwsbericht, volg leugens voor de betrokkene, terwijl ik voorheen het idee had, dat Het Parool zich met serieuze berichtgeving bezig hield en zich daarmee van vele andere media onderscheidde. Ik verbaas mij ook hoe mensen alles klakkeloos geloven wat er in de media komt, en hun negatieve reacties gemakkelijk geven. Ik ben één van het vele slachtoffers van de media.