Er is een grote schaarste in Nederland. En die is het meest zichtbaar bij de sportverenigingen. Zoals de voetbalclub
FC 's-Gravenzande in het gelijknamige dorp, in 2010 ontstaan na de fusie tussen de Sport (betere teams) en de RoodWit (betere bierteams, mooiere truien). De schaarste? Vrijwilligers. Lui die zonder betaling zomaar een klusje oppakken binnen de vereniging. Want steeds meer mensen in de amateursport parasiteren op steeds minder vrijwilligers die al het werk regelen. Soort uitkeringstrekkers van de amateursport: wel sport willen, maar er zelf niks voor doen om het mogelijk te maken. De instelling van een bacteriële infectie dus. Met dodelijke gevolgen, want zonder vrijwilligers kan elke vereniging opdoeken. Dus zegt FC 's-Gravenzande: vrijwilligersplicht! Beetje inflatie van het woord 'vrijwilliger', maar het is dan ook een noodoplossing. Geen vrijwilligers, geen club, geen voetbal. En wie niet meewerkt?
Vijftig euro boete. De linktipper sprak over 'de invoering van dwangarbeid'. Rot op! Dit is geen dwangarbeid, dit is een noodgreep omdat veel leden vinden recht te hebben op zijn sport zonder er zelf ook maar een extra vinger voor uit te steken. Zodat steeds dezelfde mensen weer de 'vuile' klusjes op mogen knappen. Bovendien stemde heel de ledenvergadering voor, dus dat kun je moeilijk 'dwang' noemen. Nederland gaat kapot aan deze egocentrische sportinstelling. De jeej lusten fuck lasten houding. De enige reden dat we überhaupt nog potentieel hebben rondlopen in de internationale sportwereld, is omdat er vrijwilligers zijn die voor noppes een amateurvereniging steunen met tijd, energie en inzet. De schande is niet de vrijwilligersplicht met boete, maar het feit dat het nodig is. Wie vindt dat hij te groot is om een vrijwillig steuntje bij te dragen aan zijn eigen sportvereniging, mag de eerstvolgende wedstrijd met hartfalen in elkaar zakken op het veld.
