OK we happen wel, boze knor. In een vreemde uiting van literair-fetisjistisch masochisme schrijft ene Thomas Blondeau (
schrijvert) in een Leidse schoolkrant
zijn spijt van zich af over het feit dat hij nooit de edele traditie van de studentikoze ontgroening heeft mogen ondergaan. Aanleiding:
dit relletje met luiers en levensmiddelen en
de reactie van Minerva daarop. Nul nieuwswaarde, volgens de Kleine Blondeau, en daarom tikt hij er een stuk over om postuum naar de publiekelijke vernedering van een ontgroening te hengelen. Want Thommie is nooit lid geweest en daarom heeft hij nu geen vrienden. Volgens de Nederbelgische scribent werkt vernedering vriendschapsversterkend en daarom zou iedereen ontgroend moeten worden. Je bent niemand als je niet diep gaat voor je club. Nee, lul. Wie zichzelf laat kleineren, beledigen & fysiek laat misbruiken door met ketchup en hagelslag in zijn luier onder de corporale kopieermachine gelegd te worden om er aan het andere eind uit te komen in identieke jasjedasjes om stomme drankliedjes te zingen & dofgevierde tradities te belijden in een zompig hol dat naar dood bier en vluchtige seks ruikt, is een ruggengraatloze sneuneus die bang is om nergens bij te mogen horen in de grote boze studentenstad. Alsof er geen andere manieren zijn om je studententijd
sociaal en
gezellig door te komen. Maar hee. Da's ook maar een mening. Wil iemand deze muneerj nu even insmeren met groene zeep en door een bak zout rollen zodat hij in een Coffee Company aan Macbookhipsters met literaire ambitie kan gaan vragen of ze hem schoon willen likken? Heeft-ie dat ook weer gehad.
