Kijk, optimistische berichten in theologisch Trouw over de vijf partijen van de Kunduzclub. Die
komen er wel als er na 12 september een coalitie gevormd moet worden. Zijn ze mooi de enigen, want elders in media & politiek is de sloop van het Kontneukakkoord begonnen. In de Telegraaf bijvoorbeeld, met pakkende oneliners in bullet points en chocoladeletters. Alles wordt duurder. Iedereen
betaalt. Harde werker
gepakt. Hier, een volledige pagina
Lenteoffensief (pdf). Maar ook in de Partijkrant van de Arbeid mogen prominente PvdA'ers los op op het akkoord. Diederik Stampvoet
spint zijn verongelijkte reactie op de gelegenheidscoalitie terug in de richting van de vijf deelnemende partijen terwijl collega Plasterk hem rugdekking geeft met woorden als
'stuitend' en 'bezopen' en zijlijn-PvdA'er Rick van der Ploeg voor het gemak ook even mee draait op
Radio 1. VK maakt trouwens zelf met een stukje felrealistische redactionele
duiding de kloof tussen burger & politiek én politiek & politiek ook nog wat breder. In het AD mogen vakbonden & ouderenbonden aan het woord om hun
beklag te doen over alles dat linksom duurder wordt terwijl er rechtsom gekort wordt. Zelfs de AEX
klaagt stilletjes mee. Geef het een paar weken van dit soort oorlogstaal, en Jolande Sap & Alexander Peggold zitten zwaaiend met een wit vlaggetje in een hoekje van hun fractiekamers om genade te smeken. Hun gedroomde campagnestrijd met het Kunduzakkoord als wapen dat de zege moest garanderen kan worden omgegooid: het wordt verdedigen vanuit de loopgraven. Het is
oorlog.
