Spakenburg. Het zal ook eens niet. De totale geloofswaanzin tekent er al eeuwen de genetisch weinig gevarieerde grotegezinnengezichten. Hopeloos verloren voor verlichting en rede. Meestal past voor dergelijke gehuchten slechts de gepaste stilte van het doodzwijgen, behalve wanneer de intern broeiende knettergekte gewelddadig uitbarst naar andersdenkenden. Er is te Spakenburg namelijk op zondag gewerkt, zo meldt een
linktipper. Aan de bouw van een strandpaviljoentje. En dat paviljoen is nu verwoest. De Hand van God straft de Zondagsrustverbrekers? Met toornige golven van de woedende zee? Met Zeven Plagen Des Doods Van Boven? Met een Heerlijke Schaar der Wrake? Heeft Hij de Vier Ruiters van de Apocalyps losgelaten op het vervloekte bouwsel? Jezus gestuurd met een voorhamer en een bussie Polen? Nope. Het ding is
afgebrand. Brandstichting. In een durp waar iedereen alles weet van elkaar en waar zondagsrust niet eerbiedigen gelijkstaat aan babykonijntjes doodstampen (
✝), heeft iemand uitgerekend dát paviljoen in de as gelegd. Fundamentalistische terreur uit naam van de Heere die kennelijk zo faalt wat betreft almachtig dat Zijn laffe grondpersoneel anoniem en stiekem namens hem straffen moet gaan uitdelen. Impotente slappe tak dat het is. Goed, Spakenburgers. Als jullie zo'n fan zijn van eigenrichting doen we het zo: of jullie zeggen wie het gedaan heeft (want dat weten jullie. Allemaal.), of jullie gaan komende zondag met z'n allen dat ding weer opbouwen zodat de eigenaar er nog bijtijds de lente-omzet uit kan halen. En voortaan die hypocriete grefo-tengels af van andermans spullen.
