
Het zijn Parool content rip dagen (Hee Barbara, we hebben er ook eentje
gekocht hoor) dus hierrr komen er weer vijf:
1,
2,
3,
4,
5. LEZON! Wat er in staat? Een interview met Arthur van Amerongen. Schrijver. Ex-junk. Ex-alcoholist.
Ex-refo.
Held. U kent hem nog wel van die bomlauwe GS-topics over
Zuid-Amerika. Anders kent u hem nog wel vanwege zijn vorige bestseller
Brussel: Eurabia, waarin hij snoeiharde feiten noteerde over Brusselse buitenwijken die beangstigend hard islamiseren en waar het moslimextremisme met de lof en liefde van fatsoenlijk correctinks België welig tiert. Maarja, zomaar feiten over de multiculturele samenleving opschrijven mag natuurlijk niet. Sinds Brussel: Eurabia is Van Amerongen dan ook "een Bataafse
racist", weigeren Vlaamse journalisten zijn hand te schudden en kreeg hij bij zo'n beetje elke krant en tijdschrift waarvoor hij werkte (Vrij Nederland!) een berufsverbod. Puero beno! In Paraguay kosten de drank en drugs toch niets en schijnt de zon altijd. De hoogste tijd voor een nieuw
boek kortom, getiteld
Mambo Jambo. Een soort van autobio die lijkt op kwaliteitswerkjes van groten als Hunter S. Thompson en Jantje Cremer. "
Een grof, curieus en meeslepend boek van een geweldig schrijvende desperado in de stijl van Jan Cremer en Charles Bukowski" aldus opinieblad Elsevier. Zo'n schrijver dus, zeldzaam heden ten dage. Geeft ook nog eens antwoorden die zin voor zin raak zijn op interviewvragen. Pluggen wij dus graag een boekje voor. Boekje kopen kan
hier, Van Amerongen volgen kan
daar. Als hij de tweede
druk haalt heeft hij beloofd ditmaal voorgoed uit de Jellinek te blijven. Nu echt.