Het zullen de computerspelletjes wel weer zijn. Of de schaamtecultuur. Of nee wacht, het komt door de gespleten culturele identiteit van kansenjongeren. Één ding is zeker: ALLES krijgt de schuld behalve dat wat schuldig is. Namelijk het aanhoudende faalbeleid tegen gewelddadig tuig. De kwajongens *kuch* van de Diamantbuurt zijn, goh wat gek, van straatterreur naadloos
overgestapt op het zware criminele werk. Volkomen ongehinderd door de politie, die in de probleemwijken kampt met een imagoprobleem groter dan dat van Robert Mikelsons in een pierenbadje. En de kleine broertjes en neefjes van de mormels blijken nu, je verwacht het niet maar we stapelen verrassing op verrassing vandaag, extreem gewelddadig te zijn. Dertienjarigen hebben geen zin om onderaan de criminele ladder te beginnen met buren kapottreiteren, vandalisme en diefstalletjes. Die shit is voor babies. Gewoon groot denken, vijf keer Scarface kijken en hoppetee, gaan met die automatische wapens en explosieven. Trekkers overhalen is het nieuwe belletje trek. Een mensenleven is minder waard dan een paar sneakers. Het enige dat justitie nog kan doen om burgers te beschermen tegen deze fubar jochies is deze gewetenloze minimonstertjes langdurig opbergen. Daar worden de heren zelf niet liever van maar het voorkomt dat weer een volgende generatie opgroeit met rolmodellen die dankzij een boterzachte aanpak letterlijk wegkomen met moord. Weer een tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend praatje van dat nare, stigmatiserende en beslist onfatsoenlijke GeenStijl? Nope. Chef recherche annex nare-waarheden-benoemer Arno Julsing zegt het
zelf. Ingrijpen. Hard. Nu. Want anders begint de volgende generatie vuurwapengevaarlijke jochies straks in groep drie. Met een riotgun in hun Bob de Bouwerrugzakje.
