Kijk, goed werk van de
Revu. Zij spoorden Rob Hof op in Nicaragua. Wie? Rob Hof, een volgens justitie met subsidie frauderende filmmaker met een passie voor reizen, films en megalomaan veel geld uitgeven. Geld dat hij uit de diverse Nederlandse en Europese subsidiepotjes heeft gejat, klaarblijkelijk. Onder andere met hulp van vriend en moslimomroepboer Frank William (
1,
2), een notoire schatkistgraaier. Rob kon er in ieder geval grote
paleizen van bouwen, want Justitie heeft het over fraude met tonnen. Rob Hof is Nederland ontvlucht en was voor Justitie
onvindbaar. Vreemd, want zoonlief Erik Hof, die nauw met papa samenwerkte in de
filmproductie, is via
Facebook gewoon te traceren naar restaurant
Encuentros in
Granada, Nicaragua. Een restaurant geïnspireerd op de (trein)reizen die de eigenaar over zes continenten maakte, aldus haar website. Zeg maar wat Rob Hof deed voor de zwaar gesubsidieerde serie
Future Express. Maar Justitie kon die link niet leggen. Of Rob via de Facebook van Erik ontdekken. Goed, Rob Hof heeft intussen voor een een paar ton geïnvesteerd in een peperluxe restaurant in een arm ontwikkelingsland. Handiger qua omkoperij en bouwdealtjes, ideaal voor een potentiële grootfraudeur dus. In het artikel van wat deze week in de Revu staat, geeft Rob Hof dat ook gewoon toe. Tevens meldt hij dat hij om de zoveel tijd Nederland bezoekt, zonder dat Justitie hem lastig valt. Juist, dezelfde Justitie die hem niet kon vinden middels een simpele zoekopdracht via Facebook. Zucht, facepalm ende faal. Of Rob nu uit zijn hautaine nek lult of niet, Justitie is of minder hard naar hem op zoek dan ze beweren, of ze hebben alleen maar digibete Forrest Gumps op deze case zitten. Oh, en Rob? Niet meer om zes uur al dronken aan je eigen bar zitten. Vinden de
klanten niet leuk. Hips.
