Geenstijl

“Steengrillen?” lachvraagt ze. “Biefstuk met gebakken aardappelen is prima”, zegt Henk en hij neemt nog een slok van zijn bier. Bassiehof was gisterenavond op stap met Henk en Ingrid, een hapje eten. Aanleiding was een boek over hen dat een dag eerder was verschenen.* “Het komt hier op neer”, steekt Henk van wal. “Ik wil een dak boven mijn hoofd en ik wil werk hebben. Daarnaast wil ik mij niet blauw betalen aan mijn zorgkosten en wil ik een normaal pensioen. Waar voor mijn werk. En er moet eens iets gedaan worden aan dat Marokkaanse scootertuig. Daar erger ik mij dood aan.” Henk prikt in zijn biefstuk. “Ik wil meer politie op straat,” haakt Ingrid in. “Ik wil dat die Marokkaanse jongens op hun gestolen scooters stoppen met mijn dochter voor hoer uitschelden.” Ik mompel iets over islam. “Die vonden we doodeng. Met die aanslagen in Amerika en de moord op Theo van Gogh. Maar nu is het rustiger. Het merendeel zijn volgens mij nette mensen. Maar je spreekt ze zo weinig”, zegt Ingrid. En die boerka’s en kopvodden dan?

Henk: “In de supermarkt hebben al die meisjes een hoofddoek. Maar een kratje bier rekenen ze wel af, ik zie het probleem niet.” Ingrid: ”Eerst waren het de katholieken, toen de joden, nu de moslimmensen en straks zijn het de Roemenen.” “Precies, de Roemenen”, zegt Henk fel. Hij werkt als voorman bij een aannemer. Ingrid legt haar hand op de zijne. “Ik begrijp die politici wel, het is makkelijk om een vijand te hebben. Maar ik heb vooral het idee dat ik de vijand ben. Hoe dat met die peilingen zit zal mij worst zijn. Navelstaren, meer is het niet. Het boeit mij niets of Wilders vier zetels wint of verliest. De heren en dames in Den Haag willen zolang mogelijk op hun blauwe stoel blijven zitten, dat weet ik zeker.” Na de sorbet volgt de koffie en de rekening slaan we om. Op wie ze nu zouden stemmen, wil ik nog weten. Henk: “Die Pechtold wordt het zeker niet. Geert Wilders heeft Henk en Ingrid bedacht en we hebben nu sterk de indruk dat die veilingmeester dat verzinsel voor zich probeert te winnen. Maar we bestaan helemaal niet. Nu ja, we bestaan wel maar niet op de manier waarop Wilders en Pechtold dat denken. Die twee worden het dus zeker niet. GroenLinks valt uit elkaar, Roemer vinden we een aardige man maar het lijkt wel alsof hij overal op tegen is. Cohen oogt sympathiek maar we hebben geen idee wat hij nu eigenlijk wil.” Ingrid vervolgt “De VVD is niets voor ons, soms denk ik dat Mark Rutte alleen maar kan glimlachen.” Het CDA laten ze in het midden. Buiten nemen we afscheid. Wanneer ik Ingrid de hand schud, zegt ze: “Als ik eerlijk ben, denk ik dat ik helemaal niet meer ga stemmen.” Stevig gearmd verdwijnen ze in de koude nacht. Hun weg zoekend door het laagje vers gevallen sneeuw, hopend de onzichtbare gladde plekken te vermijden. *Meer over het boek van oud-GroenLinks strateeg Bart Snels en Alexander Pechtold leest u hier. “Dus Pechtold heeft het niet geschreven, hij doet slechts alsof. Dat klopt met het idee dat hij niet echt bestaat.”