De afgelopen maanden stonden in het teken van Europaniek. Tien jaar na invoering van die kudtmunt buigt hij richting barsten. Paniekgillende angstzaai-analisten reclameerden maandenlang een monetaire totaaldestructie des doods met Duits als enige overlevende voertaal. Sinds de kerst wordt er alleen nog maar
voorzichtig gefluisterd over diepe recessie, wankele munten en omvallend Spanje. De stilte is benauwend als je weet dat de storm nog moet komen. Gelukkig kun je servies slopen wel aan de Grieken overlaten, dus denderen die in blinde paniek vol gas door de Europese porseleinkast. Want Souflakistan heeft ons geld HEUL DRINGEND nodig. Anders moeten de Grieken straks nog uit hun hangmat komen om hun bureaucratie, corruptie en vooral arbeidsethos zélf te gaan herstellen. 130 miljard euro moet er overgeboekt worden. Is in oktober
beloofd. Zit echter een kleine 'maarrrrr' aan vast: de Griek wil wel acceptgyros, maar geen return favors. Geldschieters moeten geen 21 procent, geen 50 procent, maar
75 PROCENT afschrijving op de schuldtitels accepteren. Een euro mag maar een kwartje kosten. Maar onderhandelen, ho maar. Het nieuwe Griekengouvernement is zojuist een totale gijzelingsactie begonnen. "
The bailout agreement needs to be signed otherwise we will be out of the markets, OUT OF THE EURO", aldus woordvoerder Panikis Kapzeis. Paniekpolitiek van de knoflookknabbelaars, of hoog spel dat blufpokert op het Europese Stockholmsyndroom? Diplomatiek gezien kan het antwoord op deze brutaliteit kort en krachtig zijn: We hebben lang genoeg de faalsirtaki gedanst. DOEI GRIEKENLAND!
