2011 is voorbij en Diederik Stapel is empirisch dood & begraven. Maar uit zijn as stijgt nog een lijkenluchtje op dat gewoon doorgaat het met verklarend labelen van menselijk gedrag middels aanpakbelemmerende dooddoeners. Nu dit weer: ene Heilwine Bakker, psycholoog &
dichteres die mishandelde hulpverleners begeleidt (waarvoor +1 maar dat terzijde), weet waar het agressieve horkengedrag jegens ambubroeders, brandweermannen en oranje hesjes vandaan komt: "
Door de welvaart van de afgelopen decennia zijn we er aan gewend geraakt dat behoeften direct bevredigd worden. Voor veel mensen is uitstel onverdraaglijk. NARCISME, heet dat in de psychologie. Bedankt Heilwine, voor je psycho-analytische verklaring waarom Hollanders een kort lontje hebben. Gebrek aan respect voor autoriteit + eigen ego eerst. Dat wisten we al. Maar met dit soort bijdragen zorg je er voor dat het chronische probleem met kloodtzakken in de buitenlucht een leuk wetenschappelijk kadertje krijgt. Daarmee kunnen politici en hoge politiebonzen met de verplegersvakbond aan tafel om beleidslijnen op te stellen waaruit dan blijkt dat het probleem lastig aan te pakken is want zo zijn mensen nou eenmaal aan de schaduwkant van de welvaartssamenleving en zwaar straffen schiet allemaal niet op dus ja, wat doe je d'r eigenlijk aan behalve een beetje bewustwording creëren in
SIRE-campagnes waar alleen mensen die geweld tegen hulpverleners sowieso al verwerpelijk vinden een beetje instemmend om gaan knikken. Maar vertaald naar echte situaties is het banaal boompjes markeren voor volidioten. Fysieke geldingsdrang voor koekwauzen die geen hele zinnen kunnen formuleren om een punt te maken. Faalhaantjesgedrag voor doorgesnoven hooligans. En het moet allereerst snoeihard aangepakt worden, daarna ga je er maar in wol verpakte psychoterminologie op loslaten. Dat kan altijd nog. Eerst de gummiknuppel, dan pas de voetnoten.
