Geenstijl

Nieuw hoofdstuk in de raadselachtige hersenspinsels van de Tilburgse foponderzoeker Diederik Stapel. De wereldberoemde fraudewetenschapper heeft in 1999 min of meer zijn eigen hoax onderzocht. In dat jaar publiceerde Stapel namelijk een studie genaamd 'Framed and misfortuned: identity salience and the whiff of scandal' (pdf) over de volgende hypothese: een niet nader genoemde wetenschapper van een niet nader genoemde universiteit fraudeert massaal met onderzoeksresultaten en veroorzaakt een gigantisch schandaal. "We asked to what extent respondents felt that a widely published plagiarism scandal involving a Dutch psychologist affected themselves and the image of their profession.” Hoe bizar wilt u het hebben? Lezers van de Amerikaanse website Retraction Watch ontdekten dit opmerkelijke toeval en vragen zich af of Stapel hiermee niet een zogeheten tell heeft afgegeven. Oftewel, is het mogelijk dat Stapel bewust zijn eigen fraude aan het licht wilde brengen via rare reversed psychologie? Wie tenslotte als bekende wetenschapper uit alle macht probeert te verbergen dat hij onderzoeksresultaten uit zijn duim zuigt, gaat niet de gevolgen onderzoeken van een wetenschapper die onderzoeksresultaten uit zijn duim zuigt. Toch? Of juist wel? Heeft u een betere analyse? Overigens wordt nog onderzocht of Stapel ook de data van dit onderzoek (over de gevolgen dus van een bekende wetenschapper die onderzoeksdata vervalst) vervalst heeft. Hopelijk bent u nog niet afgehaakt in deze sociaal-psychologische catch 22. Misschien dat Roos Vonk even wil uitleggen hoe het nu precies in elkaar zit.