Komende nacht is Museumnacht in Utrecht, maar overdag is de pre-party in de Jaarbeurs. Het CDA gaat zich op het eigen congres (
programma) namelijk tot
relikwie uit het verleden ruziën over Mauro, dankzij de powerplay door de oppositie van afgelopen donderdag. Toen werd Gerd Leers aan zijn voeten door de katholieke Limburgse klei getrokken door een vlammende Tofik Dibi en een snoeiharde emokaart spelende Hans
Slobbertrui. Schrijnend kreeg hele nieuwe betekenissen in een debat waarin de oppositie eindelijk deed waar het voor weggezet is: het gedoogwrak tot zinken brengen. Ze moesten een jaar wachten op hét perfecte onderwerp, maar toen was daar het aapje (volgens
NRC) Mauro. 1 simpele issue (het land uit schoppen of gewoon bij zn pleegouders laten blijven) is alles wat er voor nodig was. Geen grote afweegdossiers als Kunduz, de deplorabele staat van de zorg of opportunistische eurobailouts, waarin alle oppositiepartijen eigen belangen hebben die ze dwingen de regering te gedoogpoedelen. Mauro is echt, vlees en bloed, en je kunt alleen maar voor of tegen uitzetting zijn. Bovendien treft de oppositie in deze discussie de zwakste schakel van de gedoogregering: het CDA, dat zich door Rattus Maximus in het schip der PVV heeft laten lokken en nu merkt dat zij zelf als eerste water maakt terwijl dissidenten Koppejan & Ferrier al in de
reddingsboten zitten. Zeg nou zelf: hoe hilarisch zou het zijn als Bruin I omdondert om 1
sympathieke NederNeger? Pompen (donkergroene briefjes) of verzuipen (lichtgroene briefjes) en salueren naar 1e stuurman Verhagen, over een kwartier op
Ironie24!
