Poëzienieuws. Ramsey Nasr neemt ontslag
Literair-historisch nieuws gisteren in de retrohippe radiosjoow Met het Oog op Morgen (nieuwe tune al gehoord?). Ramsey Nasr diende zijn symbolische ontslag in als dichter des vaderlands, wegens gebleken incompetentie om de natie bijeen te houden en te binden. Dat doet hij wel op gepaste wijze: met een gedicht in een nieuwe gedichtenbundel waarvan te verwachten valt dat die verder bij zal dragen aan de polarisering van de toon van het debat omdat hij 'Mijn nieuwe vaderland. Gedichten van crisis en angst' heet. Ramsey de Rijmelaar beklaagt zich daarin dat er geen neiging naar openheid en nuance meer is in Nederland en hij daarom het idee heeft in twee landen te wonen. Namelijk een boos land, en een ander boos land. En daar voelt hij zich als 'kind van de globalisering' (verspreking, hij bedoelde 'polarisering') niet in thuis. Met andere woorden: de Albert Verlinde van de poëzie gaat er als een laffe haas vandoor nadat hij eerst zelf olie op het vuur aan het smijten is geweest. Want Nederlanders zijn immers allemaal kunsthatende klootzakken die achter die fascist (LOLfragment op 02:00) van een Wilders aan lopen en beter hun waffel kunnen houden als de verstandige mensen aan het woord zijn. En omdat Nasi dat niet meer snapt, komt-ie met een nieuwe bundel waarin hij afstand neemt van Nederland door de angst nog eens lekker aan te wakkeren. Waar hij u dan binnenkort bij DWDD weer de schuld van gaat geven. FRAGMENT! (niet op rijm).