Even bewoners voorliegen met psychiatrische instellingen. Op een
toplocatie in Amsterdam Oost ligt de Guldenhof van Stichting
Ons Tweede Thuis. Bedoeld als logeerhuis voor stadskinderen met een handicap. Lievvv! Zo staat het in het bestemmingsplan (
PDF,
essentie) en zo is het aan de omwonenden verkocht (
PDF,
essentie). Maar al vanaf de
opening blijkt dat het helemaal niet om een logeerhuis voor kiddo's gaat. In het jaaroverzicht 2010 wordt al
gesproken over 'jongvolwassenen met een licht verstandelijke handicap en bijkomende problematiek'. Het is ineens een wooncentrum voor adolescenten met psychische problemen. Sterker nog, op 22 maart 2011 wordt de Guldenhof aangewezen als
bopz-voorziening. Oftewel, toestemming om übergekkies
gedwongen op te nemen. De uiterste maatregel, met inpandige separeercellen en zo. Bam, plotselinge psychoflat in je achtertuin, succes met je veiligheidsgevoel. Daar zijn dus geen vrijstellingen voor gegeven. Ons Tweede Thuis: "
O ja, die zielige stadskindertjes? Ja, dat zijn nu ook junks en pedofielen. Sorry nog, doei!" Dus nu is het de beurt aan de gemeente om te bepalen of ze de originele plannen handhaven of de illegale activiteiten legaliseren. In het eerste geval gaat de zorginstelling procederen, in het tweede geval hebben de omwonenden de keus om het besluit aan te vechten. Of op te rotten, als je nog van je huis afkomt. Hoe dan ook zitten er nog voor lange tijd ontspoorde gekkies op een plek waar ze niet horen. Zo ethisch is deze zorgstichting. Met voorliegen een zware inrichting planten waarvan ze weten dat het protest oplevert als ze er eerlijk over zijn en dan het probleem en de (rechts)kosten afschuiven op gemeente en omwonenden. In de praktijk betekent dit dat de kans het grootst is dat de zorginstelling er mee weg komt. Geld zat voor rechtszaken. Hey, Ons Tweede Huis, rot eens op met je gelieg over idioten!
