Eurocrisis: Rutte prutst
Premier Mark Rutte heeft zich wel eens laten ontvallen dat hij president Ronald Reagan bewondert. Nu is het ontegenzeggelijk waar dat the Gipper op een mooie baas-schaal van nul tot tien in de hogere regionen eindigt. Op de manier van leidinggeven van Reagan valt echter wel wat af te dingen. De oud-president was vooral van de grote lijnen, zag beleidsnotas het liefst teruggebracht tot één, maximaal twee A4tjes en het woord delegeren heeft hij praktisch zelf uitgevonden. Het lijkt er een beetje op dat Rutte die stijl heeft overgenomen. Want anders valt zijn iconische fail van vijftig miljard euro niet te verklaren. De achtergrond in een notendop. Zoals u weet gaat het niet al te best met de Grieken en de Europese Unie moet bijspringen. Op de Europese Top vorige maand werd besloten dat de (her)financieringsbehoefte van onze Griekse vrienden gegarandeerd gaat worden tot 2014. Dat gaat om 88 miljard euro, de souvlaki wordt duur betaald. Daarnaast kopen de Eurozone-landen nog eens een dikke 20 miljard Griekse schulden op. Dat geld gaat overigens naar de banken, mind you. Totaal een pakket van 109 miljard euro dus. Daarnaast legt de private sector er nog eens 50 miljard euro zelf bij en zie daar het magische getal van 159 miljard euro waarmee de Griek het tot 2014 moet uitzingen.
Overzichtelijk, toch? Enter de premier. Citaat van de financieel specialist die ik afgelopen week sprak over de kwestie: En toen kwam Mark Rutte die dit allemaal niet begreep en zelf maar soep ging koken. Vanuit het niets stelde de premier dat de 50 miljard privaat geld in het pakket van 109 miljard zat, iets wat minister van Financiën Jan Kees de jager (CDA) later weer moest rechtzetten. Tijdens zijn persconferentie afgelopen vrijdag na de Ministerraad was het tijd voor damage control. De Eerste Minister stelt de Tweede Kamer een geste in het vooruitzicht: hij zal volgende week dinsdag tijdens het debat zijn excuses aanbieden.
Nog geen twintig seconden later besloot Rutte toch nog even in de vlek te gaan wrijven. Want: ondanks dat voorgenomen excuus is het niet zijn fout! Hij zei dat hij tot 2014 rekende, terwijl de Europese Commissie volgens hem tot 2020 zou hebben gerekend. In de periode 2014-2020 heeft Griekenland inderdaad een financieringsbehoefte ter waarde van een dikke 50 miljard, dat klopt. Maar waar Rutte vandaan heeft dat de commissie tot 2020 zou hebben gerekend, weet niemand. Ook de commissie ging, net als iedereen, gewoon uit van de periode tot 2014, dus totaal 159 miljard. Rutte heeft geklunsd en probeert dat op het bordje van de EC te schuiven. Om daar aan toe te voegen: Het was geen rekenfout, je kunt de som op drie manieren maken, afhankelijk van het perspectief. Mijn grote witte behind, Mark.
Oppositiepartijen PvdA, GroenLinks en D66 lieten vrijdag overigens gelijk weten qua excuses akkoord te gaan. Dat is ook niet onverwacht want dat zijn juist de partijen die gek zijn op Europa. Zorgelijker is dat er tijdens het debat een andere component aan de orde zal komen: de stijl van leiderschap van de premier. Het enige wat de natie deze roerige zomer van de premier te zien kreeg was zijn bezoek aan het beatmuziekfestival Dance Valley. Wat ons weer brengt op de bestuursstijl van Ronald Reagan. Rutte deelt namelijk een zekere nonchalance met Reagan. Hij richt zich het liefst op hoofdzaken en verklaart veel zaken tot details die mindere goden dan mogen uitwerken én mogen opruimen, zelfs als het zijn eigen details zijn. Dan dijen die details uit tot zulke proporties dat het explodeert in zijn gezicht, en is hij vervolgens verbaasd over alle ophef. Een cynicus zou zeggen: de grootste bedreiging van dit Kabinet heet Mark Rutte.