Mariko Peters volgens rapport best wel integer
Het Mariko-rapport (dóór BuZa, óver BuZa) toont aan dat Mariko niet onprofessioneel heeft geadviseerd. Goed van haar. Dat gegeven wordt selectief omarmd door Mikado & GroenLinks, maar het rapport zegt óók dat Mariko het advies niet volledig zelfstandig had mogen schrijven. Over de inhoud van het advies hebben wij sowieso niet geschreven of gespeculeerd. Het ging om de schijn van belangenverstrengeling, die werd aangewakkerd door eerst de stilte van GroenLinks en Peters, het zouteloze dreigement van juridische stappen en het daar op volgende fopinterview in NRC waarin Mariko loog over haar relatie. Die schijn is niet weggenomen. Sterker nog: het rapport brengt nóg een leugen boven water. Naar eigen zeggen in NRC lichtte Mariko de ambassadeur begin 2006 in over haar relatie met Kluijver, maar in het rapport staat nu dat ze de ambassadeur al in juli 2005 op de hoogte had gesteld van de, in haar eigen woorden, 'affaire'. Daarná krijgt ze nog een subsidieverzoek van Kluijver voor een boekenbeurs en in 2006 zet ze ook nog haar handtekening onder een contract van Kluijver voor een 'korte opdracht' voor de ambassade. Het rapport noemt dit in een understatement 'ongelukkig'.
Kluijver beweerde ondertussen eerder op zijn eigen blog (entries zijn inmiddels (onder druk van GL?) offline, maar we hebben uiteraard 1, 2 & 3 screenshots) dat hij Mariko sinds maart 2005 kent, terwijl het rapport zegt dat ze elkaar sinds juli 2004 al kennen. Hij zei ook op zijn blog dat er geen zaken meer gedaan zijn toen ze eenmaal een relatie hadden, maar ook dat is niet waar: de boekensubsidie werd via Mariko aangevraagd in een periode dat Robert al (tegen de regels in) onbegeleid rondsloop op de ambassade om bij Mariko in bed te kruipen. Tenslotte concludeert het rapport dus dat Mariko de gedragscode geschonden heeft: het advies mag dan inhoudelijk wel in orde zijn, ze had het volgens de regels van Buitenlandse Zaken überhaupt nooit mogen schrijven. Ien Dales zei het twintig jaar geleden al: een beetje integer bestaat niet. Het rapport neemt de schijn derhalve niet weg, maar toont vooral nieuwe discrepanties in uitspraken van Mariko en Robert aan én oordeelt dus wel degelijk negatief over Mariko's integriteit.
Voor iemand die zo hooghartig op haar moral high horse zit, nota bene zelf een motie indiende voor strenge regelgeving tegen (de schijn van) belangenverstrengeling, die twee jaar terug vond dat er onderzocht moest worden hoe belangenverstrengeld het 'kunstwereldje' precies is (dat wist ze dus donders goed) en wiens vorige partijleider Femke Halsema zei dat in opspraak raken al genoeg reden voor vertrek kan zijn, is dit rapport een te mager excuus om aan te blijven, mede omdat de conclusies wel degelijk kritisch zijn over de integriteit van Mariko. Maar net als in het verleden (zoals even lekker opgerakeld door de Televaag) houdt de partijleiding haar de hand boven het hoofd. Jolande Sap heeft Peters immers nodig voor haar oorlog in Kunduz. Het aanblijven van Mariko Peters, tegen de wil van de meerderheid van de eigen achterban in, vormt echter, om Femke te parafraseren, een serieus probleem voor de geloofwaardigheid van GroenLinks. Ze kunnen nu immers nooit meer wat zeggen over anderen. Bovendien is het morele verval van de voorheen moreelcorrecte partij hiermee ingezet. Het wachten is op de eerste brievenbuspissende GroenLinkser.