Geenstijl

De doorgedraaide kunstenaars op het Binnenhof hebben niet alleen aangetoond dat het geweld van links komt en dat zelfs Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr het artistieke niveau van een Hobbitfilm niet overstijgt door als een hofnar tekeer te gaan tegen zijn broodheer, maar ook dat ons beschavingsideaal totaal is doorgeslagen. De spanningen op (en in) de welvaartstaat lopen hoog op terwijl het volk op de tenen loopt omdat de progressieven van Nederland de lat der beschaving absurd hoog leggen. De overheid moet vader, moeder, grootouders en schoolmeester tegelijk zijn die overal voor moet zorgen en voor moet waken terwijl kunstenaars en hun achterban bij de geringste dreigende inperking van hun middelen aantonen dat ze als agressieve junkies willen vechten om hun subsidieverslaving met een luizige 200 miljoen extra te voeden. Steekhoudende argumenten die hun eigen egoïstische en kortzichtige moraal (“geen subsidie = geen cultuur = geen beschaving”) ontstijgen, zijn tot dusver echter nog nauwelijks gehoord. Ondertussen moet het 'gewone volk' zich het zweet in de bilnaad werken om zorg, onderwijs, kunst, cultuur, beschaving en Europa op de rails te houden volgens de niet bij te benen eisen van de voortmarcherende elitaire evolutie. En dan is daar de speech van Maxime Verhagen.

Verhagen toont daarin (tussen wat christenmoralistisch geneuzel door) aan dat hij de sentimenten in de samenleving ineens begrijpt. Het is echter niet het volk, maar de politiek die de snelle veranderingen in de wereld niet kan bijbenen en probeert om leven en zorgen tot iets collectiefs te maken, koste wat kost, inclusief gedwongen doch totaal mislukte (multi-) culturele opvoeding. Maar het volk individualiseert – een belangrijke stap naar volwassenwording en zelfstandigheid – en maakt liever de eigen keuzes, in kleinere kring en zonder de dwingende blikken van overheid & Europa in de rug. Verhagen zegt het zelf: “De meeste Nederlanders zijn tevreden met hun eigen leven, maar veel minder met de maatschappij waarvan ze deel uit maken.” Die tevredenheid komt niet terug als het volk aan de hand van een dwingende Vader Staat moet aanhoren dat de welvaartstaat én de volledige beschaving instorten als er een paar euro minder naar de zogenaamd volksverheffende kunstniches gaat, terwijl het onderwijs rammelt, de pensioenen eroderen, onze ouderen wegteren en de breedste schouders straks überhaupt nooit meer kunnen stoppen met werken omdat de Grieken ons geld nodig hebben om op tijd op het strand te kunnen zijn. Het gevolg is dat kleine spanningen worden uitvergroot, de progressieven net zo hard polariseren als de PVV en Ramsey Nasr iedereen die een andere visie op kunst en cultuur heeft automatisch tot ‘proleten’ mag bestempelen – maar het volk moet zwijgen als de grote mensen praten en ouderlijke beslissingen nemen die gebaseerd zijn op een onhaalbare missie van zelfverschoning (lees: weg met ons), neokolonialisme (lees: de onrendabelenindustrie) en de immer aanwezige christelijke moraal (lees: Het Grote Verbieden). De politiek moet de bemoederende maakbaarheid meer te laten varen en mensen hun eigen keuzes laten maken. Dus trek maar door die verkleining van het nog altijd diep verzuilde omroepbestel of de dwingend elitaire cultuursector. Breek die oude instituten desnoods tot de grond toe af – zelfs het KNMI, als die daadwerkelijk een belerende agenda hebben op klimaatideologisch gebied. Geef het volk de vrijheid om een eigen invulling te geven aan hun gedachten, gevoelens & samenleving en schroom tenslotte zelf ook niet om de onderbuik af en toe te laten spreken. Want wat de Mars der Beschaving vooral heeft aangetoond, is dat we allemaal naar onze onderbuik luisteren als de situatie daar om vraagt. Maar laat vooral die teugels een beetje vieren. Het Nederlandse volk is altijd welopgevoed geweest – en heus niet achterlijk. (pica: via) En dan nu: muziek!