Oh noes! Een tsunami van allochtone advocaten!
Er is weer een sector ontdekt waar allochtonen zwaar zijn ondervertegenwoordigd. De Nederlandse Orde van Advocaten heeft ontdekt dat een rechtenstudie heel populair is bij Turken en Marokkanen, maar dat deze nauwelijks doorstromen naar een baan als advocaat. Is een imago-dingetje: "Het imago van het vak wordt bepaald door grote, chique kantoren, advocatenseries op tv en flamboyante strafpleiters. In die wereld voelen veel allochtonen zich niet thuis, of ze zijn bang dat ze er niet zullen slagen. Dus kiezen ze eerder voor een baan als jurist bij de overheid. (...) Veel allochtonen denken dat de werkdruk idioot hoog is en dat we allemaal ex-corpsballen zijn die er hetzelfde uitzien." Er staat hier letterlijk dat allochtone rechtenstudenten 'idioot hoge werkdruk' meer iets voor westerse corpsballen vinden en zelf liever voor een baan als 9-tot-5 ambtenarenjurist kiezen. De meesten vinden het gewoon een kudtbaan en doen liever iets anders. Maar dat mag natuurlijk niet. Dus hup, advo-coaches in het leven geroepen die allochtone studenten gaat begeleiden. Overigens bestaat de helft van de groep studenten uit autochtonen, op verzoek van de allochtone studenten. Anders voelen deze zich weggezet als probleemgroep. Huh? Hoe geconstipeerd is deze gedachtegang? Alsof je heel groep 8 aan de remedial teaching zet, omdat anders die twee Forrest Gumps zich in een probleemhoek voelen gemanoeuvreerd. Dat iedereen vegetarisch moet eten omdat anders die ene grasvreter zich zo bekeken voelt. Het is allemaal geen schande, maar wel behoorlijk krom. Dit concept geeft haarfijn aan in welke culturele knoop deze samenleving zich aan het worstelen is. We zijn nu zover dat als groepen van bepaalde afkomst zelf aangeven ergens hulp te kunnen gebruiken, dit multicultureel breed getrokken moet worden omdat het anders zielig is. En zo komen we dus nooit ergens constructiefs.