Daar sta je dan, met je goede bedoelingen. Uit de recidivemonitor van de gemeente Amsterdam blijkt dat jeugddelinquenten die begeleid worden middels diverse trajecten daar grondig schijt aan hebben. "
Het aantal van hen dat binnen 2,5 jaar opnieuw over de schreef gaat, verschilt per traject van 32 tot 87 procent", aldus het
Parool. De meeste crimi-junioren volgen zo'n traject alleen maar omdat de rechter het heeft opgedragen. Een compleet eskader aan gesubsidieerde psychologen, psychiaters, groepstherapieën, opvoedkundigen, straatcoaches, survivaltochten, teamwork-dagen, zelfanalyses en reclasseringsambtenaren kan niet voorkomen dat de schoften toch weer over de schreef gaan. Deze minderjarige bastaardboefjes zijn niets meer dan lopende middelvingers. Een middelvinger voor de goed bedoelende mensen die zich het zweet in de bilnaad werken voor hun toekomst. Een middelvinger voor de rechterlijke macht die ze nog een kans geeft. Een middelvinger voor de belastingbetaler die het geld ziet verdwijnen in een delinquentenindustrie. Een middelvinger voor de maatschappij die de roofovervallen, mishandelingen, autodiefstallen en inbraken spuugzat is. Want dat is stoer. Dat is gangster. Dit soort imbeciele klotekleuters lachen ons vierkant uit. Keihard. Het zijn parasitaire wormen die de samenleving van binnenuit opvreten. Terwijl jeugdcriminaliteit
daalt, blijft er een harde kern van dit soort jonge staatsdebielen over waaraan elke euro aan uitgestrekte handen compleet verspild geld is. Ze willen gewoon niet, de koppige en asociale parasieten. Afvoeren, opsluiten en minimaal onderhouden, tot ze gebroken zijn en smeken om vergeving. Dan is het vroeg zat om na te gaan denken over eventuele hulptrajecten.
