Tandarts. Kind. Auw. Rechtszaak.
Juridisch-pedagogisch-dentaal uurtje nu op GeenStijl. In het vakblad Medisch Contact staat een casus die menig ouder met opgroeiend grut moet herkennen: Met je koter naar de tandarts. Een ervaring die elke liefhebbende pappa of mamma mentaal, fysiek en financieel kan breken. En ook voor de bekkenbeul is zo'n 4-jarige fragmentatiebom vol Danoontjes, Liga en suikerdrankjes op de stoel niet geheel zonder risico. Zeker als bij het kind eerder die week zonder verdoving een kies is getrokken. Dan verloopt zo'n vervolgafspraak niet helemaal lekker ontspannen: "nadat de tandarts tien minuten op de jongen had ingepraat en de hulp van een tweede assistente had ingeroepen, bleef de jongen zich verzetten. De tandarts vond het daarop welletjes geweest. Nog voor de komst van de tweede assistente hield hij beide handen van de jongen vast om zo alsnog de ingreep te kunnen verrichten". Wat volgde was een korte worsteling waarbij de peuter de duim van Dr. Kindermishandeling wist de blesseren. Door deze postraumatische mega-auw kan de tandarts wellicht in de toekomst zijn toch al levensgevaarlijke vak niet uitoefenen. Daardoor probeerde hij de vader alvast aansprakelijk te stellen voor later misgelopen inkomsten. Maar met dergelijk claimgeil gedrag gaat de rechter in Nederland niet mee. Wie met handjedrukken van een peuter verliest moet niet achteraf miepen dat de kaartenbakken bij het CWI te zwaar zijn...