Kent u Jantje Beton nog? Dat is zo'n organisatie die vroeger mateloos populair was omdat Jantje Beton met collectegeld trapveldjes realiseerde en zorgde voor hondenkar vrije straten waar den jeugd naar hartelust kon diaboloën, hinkelen en elastieken. Die organisatie dus is nu boos op de wipkip. "Wipkippen zijn
kudt", aldus Jantje. Maar hoho, dit zijn dus wel ónze kudtwipkippen hè. Hele generaties zijn
opgegroeid met deze vorst- en vandalisme-bestendige Zweeds-hardhouten kip die door TNO is getest en door diverse bonden van Bezorgde Jankmamma's als
veilig is bestempeld. Wipkip: klinkt als iets met Kim Holland maar is net zo spannend als een vinexwijk in Lelystad. Om de waarde van de wipkip te illustreren, ging GS op pad en ondervroeg enkele hardcore wipkipgebruikers. Wesley (27), Almere: "
Wipkippen zijn wolla. Als je er tegen pist roesten ze niet en je kunt er met z'n twaalven op zonder dat ie breekt. Overigens is zo'n speelhuisje in dezelfde wipkipstijl fijner, dan kun je ook droog je bruin basen". Ali (19), Houten: "
Al drie generaties lang zijn wij Jantje Beton inshalla dankbaar voor de speeltuintjes en wipkippen. Waar moeten we anders hangen met onze scooters? En zo'n wipkip is toch een beetje shoufshouf. Typische kaaskoppenuitvinding: je mag wel wippen maar dat moet dan op een kip." Priscilla (43), Vlaardingen: "
Tsja de wipkip. Tiens, tiens, qua esthetica heeft het wel iets apodictisch, maar de grundfrage is natuurlijk of het ossilitisch vermogen van de veer wel een imperatief uitdrukt." U ziet: de wipkip rules en is here to stay. Yo Beton, leave onze wipkippen alone!
