Het regent momenteel opzeggingen bij de Volkskrant. Reden: de Opgestoken Middelvinger van columniste Sylvia Witteman (foto) in het Volkskrant Magazine afgelopen zaterdag. In een nogal moppig opgetikte column vertelt de schrijfster over haar digitale onmacht inzake het per computer aanvragen van een DigiD en een VAR-verklaring (
fragmentje). Fluitjes van centen voor de gemiddelde ZZP-Nederlander, maar voor mevrouw Witteman blijkbaar een schier onmogelijke opdracht. Vandaar die vinger dus.
Up yours, opdrachtgever Volkskrant. F*ck you, Fiscus. In je bolle reedt, ambtenaar. Toedeledokie, omgangsvormen. Dankzij een lek in het CMS van het ochtendblad (waarmee wij ook af en toe de
krantenkoppen van de Azijnbode kunnen aanpassen) heeft GeenStijl inzage in de honderden woedende opzegbrieven van teleurgestelde VK-abonnees. Hieronder een bloemlezing:
Moet dat nou, zo'n opgestoken vinger? Ik meende geabonneerd te zijn op een kwaliteitskrant. Gaarne bezorging staken. (Fam. Mulder, Winschoten)
Hierbij zeg ik per direct de krant op. Mijn kinderen lezen het magazine ook. (Carola van Genderen, Schagen).
Geachte Ombudsman van mijn Volkskrantje, kunt u er iets van zeggen? Dit vind ik niet kunnen in mijn krant, waar ik al 60 jaar lid van ben. (Trees Terlinden-De Vries, Zwolle)
Geachte Volkskrant. Dit moeten we niet willen. Die vrouw doet het nota bene met de hoofdredacteur. Wat voor signaal geven we hiermee af? Is onbeschoftheid norm geworden? Ik ben hierbij abonnee af. (Joop Knaggenburg, Venlo)
De foto van Sylvia Witteman en haar Amerikaanse manieren is voor mij de druppel. Ik hoef de krant niet meer. (Dennis de Boer, Leeuwarden).
Kunt u die Witteman eruit schoppen? Als ik behoefte heb aan verhuftering ga ik wel internet lezen. (B. van Stokkum, Nijmegen).
Geachte heer Remarque. Na prima artikelen over de teloorgang over onze beschaving door de bezuinigingen in de kunsten heeft de Volkskrant met deze foto wat mij betreft een dieptepunt bereikt. (Gerard ter Mors, Waddinxveen)
Week in, week uit dat larmoyante gezeik van die Wagendorp, daar kan ik nog wel tegen. Maar Witteman en heur vinger is de bloody limit. Ik ben weg. (B. Paternotte, Utrecht).
Hallo Sylvia, haha, en een vinger terug voor je. Ik was lekker eerder met registreren. Groetjes! (
Sylvia Witteman, IJsselstein)
