In Nederland heb je het Fonds voor de Letteren, een subsidieclubje waar schrijvers en dichters aan kunnen kloppen voor gratis geld. Dat gaat doorgaans over tientallen duizenden euro's die auteurs meekrijgen om in alle rust achter hun schrijfmachine te hangen en toch brood op de plank te hebben. Maar is dat eigenlijk wel zo? Wordt er ook een beetje geschreven voor al die poen? Een snelle blik op het FvdL
jaarverslag van 2008 (pdf alert) leert ons dat bijvoorbeeld ene Lucas Hüsgen 20.000 euro heeft gekregen om naar Duitsland te reizen voor zijn 'essayproject' De dichter als Duitser. Beetje jammer alleen dat we 2 jaar later
nergens nog iets over dat project kunnen vernemen. Had de trein soms vertraging? En Marijke Schermer, die kreeg 17.500 euro mee om met haar Toneelgroep Alaska het stuk Glasdak te realiseren. Inmiddels is de website
dood vanwege een betalingsachterstand en van het toneelstuk
geen spoor. Kent u Trouw-columnist Rob Schouten? Rob kreeg maarliefst 40.000 euro om lekker aan zijn roman De Groene Nazi (+1) en de dichtbundel Geoorloofde Liederen te tikken. Die roman is nu al 4 jaar
in ontwikkeling en van de dichtbundel heeft
niemand meer iets gehoord. Hans van Pinxteren en zijn essaybundel De identiteit van de vertaler (15.000)?
Idem. David Sandes' derde roman Lara (25.000)? Tja. Zijn
website staat nog in het teken van zijn debuut uit 2004, meer weten we ook niet. Wij willen maar zeggen. Hé jongens en meisjes, lezen jullie mee? Doe 'es doorwerken!
