Einde lijk. Het is over & officieel. Onsterfelijkheid bestaat niet. In zijn woning aan de Amsterdamse Leidsekade is schrijver Harry Mulisch op 83-jarige leeftijd toch nog overleden. De Grote Een van de Nederlandse letteren was al enige tijd ziek. Afgelopen week verslechterde zijn toestand wegens kk, en werden de kwaliteitsmedia (NOS, VK, NRC) alvast op de hoogte gebracht van een naderend einde (inderdaad, vandaar de TwitterBuzz afgelopen vrijdag, iemand lulde). De bikkel Mulisch heeft vier keer kanker overleefd, meerdere hersenbloedingen gehad en de man had al sinds 1982 geen maag meer. Taai tot op het bot. In september 2009 was Mulisch ook al dood. Om het
Teletekst-bericht heeft Mulisch toen nog hartelijk gelachen. "Als het zo gaat, dan valt het me nog wel mee," sprak hij destijds, tegen een bevriende biograaf. Op 30 oktober verklaarde de redactie van NOS Teletekst de heer Mulisch opnieuw dood. Dat bericht werd even later verwijderd. (
Soort van fotokopie.) De Grootste Schrijver van Nederland [
GeenStijl Onderzoek uit 2007] zei altijd "Ik
ben de Tweede Wereldoorlog." En eigenlijk was dat ook wel zo, waarmee WOII dus nu ook voorbij is. Bon. Fini. Einde. Peace. Vandaag dus aangepaste muziek op Radio 538, speciale programma's op de staatsbuis, beduimelde Jeroen Krabbé-grappen. Bol.com heeft extra servers aan laten rukken, omdat mensen nu opeens weer De Ontdekking van de Hemel (
1) willen lezen. Gaarne terughoudend berichten, anders gaan er nog meer goede schrijvers dood --- oh wacht, die hebben we niet. Enfin. Wij gedenken "de gemotoriseerde relletjesvoyeur" met deze stemmige
wallpaper en dit historische stukje
arrogantie-televee. Actueel: live webcam
Vesuvius.
