COLUMN Peter verhaar: Deel 2 in DSB saga: roddel & achterklap!?
De storm over de subjectieve dus niet journalistieke, dus niet serieus te nemen publicatie van Kirsten Verdel over DSB is deze week nog niet gaan liggen. Reden voor deel II. De Volkskrant die nota bene zelf een dubieuze rol speelde door een gelekt bericht vroegtijdig te plaatsen, vond het nodig om er een redactioneel artikel aan te wijden. Conclusie = Scheringa "eigen schuld, dikke bult". Inhoudelijke bespreking van het boek? Vergeet het maar, ik denk dat we daarvoor de dagvaarding moeten afwachten: nog 1 weekje slapen.
Het 'ooggetuigenverslag' geeft echter wel een uniek inkijkje hoe het toegaat in de bestuurskamers. Toen ik nog directeur was bij Alex Beleggersbank heb ik wel eens het idee geopperd een documentaire te laten maken, waarbij de camera continue meedraait: niemand durfde dat aan. Verdel zat wel aan tafel en heeft daarvan ook verslag gedaan. En het is smullen.
Zo heeft Zalm zelf bij Scheringa gesolliciteerd voor een baantje en hij wilde het doen voor een schamele 100.000 euro voor 2 dagen werken per week; 1 dag later echter belde Zalm met Scheringa en stelde dat hij zich 'vergist' had en zich 'te goedkoop' had verkocht. Scheringa verdubbelde het bedrag. Nog altijd in bankkringen een 'schijntje'. In het boek staat ook hoe Hoogervorst 'handje klap' deed met VVD-partijgenoot Zalm. De AFM had DSB voortdurend lastig gevallen over de inhoud van banners en DSB had een klacht bij de ombudsman ingediend. Toen Hoogervorst de baas werd bij de AFM belde hij met Zalm of die klacht niet ingetrokken kon worden; AFM zou dan niet meer klagen over de banners. En zo geschiedde.
DSB kende nogal wat VVD-prominenten, maar niet alle VVD'ers waren even populair. Zo komt de Grave, opvolger Zalm, er niet best vanaf. VVD'er Nijpels denkt dat de Grave niet zal kunnen samenwerken met Scheringa (klopt, later stelt o.a oud VVD-staatssecretaris Linschoten dat de stijl van de Grave zeer dominant was, star en weinig luisterend....). En Henk Brouwer, directeur Toezicht van DNB, merkte op dat hij de Grave een BNer vond met volstrekt onvoldoende inhoud voor de functie. De Grave, nog in z'n proeftijd, kreeg van Scheringa toch nog een bedrag mee, helaas lezen we niet hoeveel (zie hier wat de Grave ervan vindt)
De bewindvoerders, Schimmelpenninck en Kuiper (ex ABN AMRO) speelden ook een curieuze rol. DSB had aan de rechter gevraagd de bewindvoerders niet automatisch te benoemen tot curatoren. Verdel citeert Linschoten "Schimmelpenninck heeft financieel belang bij een faillissement. En dan gaan bij mij alle signalen op rood. En daar zit wat in, Schimmelpenninck had alvast 200 miljoen euro aan liquidatiekosten opzij gezet (tot nu toe 6 miljoen gedeclareerd). Dan komt het traineren van de allerlaatste reddingspogingen door het Texaanse Lone Star en het zogenaamde Plan B in een ander daglicht te staan.
En nu we het toch over Plan B hebben, de o zo kritische Peter Paul de Vries bij Pauw & Witteman stelde in een telefonisch onderhoud met Scheringa vast dat de eis van de banken om een garantie van 5 miljard te krijgen van de overheid absurd was "die moeten haast wel verdovende middelen gebruikt hebben". Vervolgens wilde hij wel, als Minister Bos de staatsruif open zou zetten, zijn beursvehicle Value 8 ter beschikking stellen (had dat ook even gezegd bij Pauw & Witteman).
Is het allemaal waar? Veel is ook terug te vinden in rapport Scheltema, maar dan in keurige diplomatieke stijl (zie hier voor het Hoogervorst/Zalm verhaal). Voor het journalistiek zo verantwoorde 'hoor en wederhoor' doe ik eerst een 'boekestijntje'. Ik wacht af.