Stivoro: waar blijven de kamervragen?
Je kunt zeggen wat je wil van Pinokkio Prins en haar bandietenbende, maar ze heeft wel naar GeenStijl geluisterd. Klaagden we kort geleden nog dat het meest actuele jaarverslag op de site van Stivoro uit 1997 dateerde, inmiddels is de financiële verantwoording tot 2002 beschikbaar. Terecht, zo lijkt ons. Een club die per jaar acht miljoen euri uitgeeft, grotendeels afkomstig uit de schatkist en collectebussen van goede doelen, mag best laten zien waar dat geld aan uitgegeven is en wat het opgebracht heeft. En wat bracht het dan op? Bestudering van de cijfers wijst uit dat Stivoro eigenlijk een nutteloze subsidiespons is. In haar jaarverslagen presenteert de stichting een keurig overzicht van het percentage niet-rokers in Nederland. Dat percentage schommelt de laatste vijf jaar tussen de 66 en de 70 procent. Wat directrice Prins ook voor mooie cijfers uit haar goocheldoos tovert, de effecten van haar inspanningen zijn te verwaarlozen: het percentage niet-rokers in 2000 was bijvoorbeeld exact gelijk aan dat in 1997, 1994, 1993, 1989 en 1988. Tussendoor neemt het aantal Nederlanders dat het 'uitmaakt met de sigaret' het ene jaar af, het andere jaar toe.
Wie bovenstaande tabel bestudeert - gebaseerd op de jaarverslagen van de afgelopen vijf jaar - ziet ongetwijfeld de opvallende stijging van het percentage ex-rokers in 2001. Drie jaar lang was dit een dikke 15%, in 2001 opeens ruim 29%. Ook het aantal niet-rokers nam fors toe, met maar liefst 3%. Apart, maar volgens Stivoro natuurlijk goed te verklaren. Overigens werd cijfertovenaar Pinokkio Prins medio 1999 directeur van Stivoro.
"Het NIPO (...) is overgestapt op een nieuwe, betrouwbaardere onderzoeksmethode, die beter voldoet aan de eisen van de moderne maatschappij. Hierin wordt gebruik gemaakt van door de respondent zelf ingevulde vragenlijsten die via internet naar het NIPO worden verstuurd. Dit resulteert in hogere respons en betrouwbaardere antwoorden. Volgens de nieuwe NIPO-methode was in 2001 69,9% van de volwassenen niet-roker. In 2000 werd nog een percentage niet-rokers van 67,1 gerapporteerd. Een verschil van bijna drie procentpunten. Hieruit mag niet worden geconcludeerd dat het percentage niet-rokers van het ene op het andere jaar met 3 procentpunten is gestegen. De stijging is immers deels te wijten aan de verandering in onderzoeksmethode. Wel moeten we nu constateren dat het percentage niet-rokers beduidend hoger is dan we dachten. Waarschijnlijk is er sprake van een geleidelijke stijging van het niet-roken over de afgelopen jaren die door de verouderde methode niet is gedetecteerd. Een andere opvallende bevinding is dat met de nieuwe methode het percentage ex-rokers twee keer zo hoog blijkt te zijn als gedacht. Bijna 30% van de volwassen Nederlanders is een ex-roker. De reden voor de wijziging is dat het NIPO niet meer in staat was om het Capibusonderzoek op een verantwoorde manier uit te voeren. Hiervoor werden de volgende redenen aangevoerd: een steeds lagere en selectievere respons waardoor het steeds moeilijker werd bepaalde cellen te vullen, hoge arbeidskosten, en het moeilijk tot niet meer kunnen krijgen en vasthouden van enquêteurs."
Voorzichtig concluderen we dat Stivoro er jaarlijks wel een hoop geld doorheen jaagt, maar dat het aantal rokers uiteindelijk redelijk stabiel blijft. Even ter informatie: de 34 medewerkers van Stivoro spendeerden sinds 1998 bijna 29 miljoen aan iets dat nauwelijks effect heeft. Voor onze Friese lezers: dat is ruim 63 miljoen gulden. Ondertussen goochelt de club met cijfers, wordt chantage niet uit de weg gegaan en geeft men veel geld uit aan een reclamecampagne in de woestijn. Er zijn instellingen die voor minder op de vingers werden getikt. Welk kamerlid, het liefst een niet-roker, stelt hierover op korte termijn kritische vragen en stelt voor Stivoro op te heffen?
Wie bovenstaande tabel bestudeert - gebaseerd op de jaarverslagen van de afgelopen vijf jaar - ziet ongetwijfeld de opvallende stijging van het percentage ex-rokers in 2001. Drie jaar lang was dit een dikke 15%, in 2001 opeens ruim 29%. Ook het aantal niet-rokers nam fors toe, met maar liefst 3%. Apart, maar volgens Stivoro natuurlijk goed te verklaren. Overigens werd cijfertovenaar Pinokkio Prins medio 1999 directeur van Stivoro.
"Het NIPO (...) is overgestapt op een nieuwe, betrouwbaardere onderzoeksmethode, die beter voldoet aan de eisen van de moderne maatschappij. Hierin wordt gebruik gemaakt van door de respondent zelf ingevulde vragenlijsten die via internet naar het NIPO worden verstuurd. Dit resulteert in hogere respons en betrouwbaardere antwoorden. Volgens de nieuwe NIPO-methode was in 2001 69,9% van de volwassenen niet-roker. In 2000 werd nog een percentage niet-rokers van 67,1 gerapporteerd. Een verschil van bijna drie procentpunten. Hieruit mag niet worden geconcludeerd dat het percentage niet-rokers van het ene op het andere jaar met 3 procentpunten is gestegen. De stijging is immers deels te wijten aan de verandering in onderzoeksmethode. Wel moeten we nu constateren dat het percentage niet-rokers beduidend hoger is dan we dachten. Waarschijnlijk is er sprake van een geleidelijke stijging van het niet-roken over de afgelopen jaren die door de verouderde methode niet is gedetecteerd. Een andere opvallende bevinding is dat met de nieuwe methode het percentage ex-rokers twee keer zo hoog blijkt te zijn als gedacht. Bijna 30% van de volwassen Nederlanders is een ex-roker. De reden voor de wijziging is dat het NIPO niet meer in staat was om het Capibusonderzoek op een verantwoorde manier uit te voeren. Hiervoor werden de volgende redenen aangevoerd: een steeds lagere en selectievere respons waardoor het steeds moeilijker werd bepaalde cellen te vullen, hoge arbeidskosten, en het moeilijk tot niet meer kunnen krijgen en vasthouden van enquêteurs."
Voorzichtig concluderen we dat Stivoro er jaarlijks wel een hoop geld doorheen jaagt, maar dat het aantal rokers uiteindelijk redelijk stabiel blijft. Even ter informatie: de 34 medewerkers van Stivoro spendeerden sinds 1998 bijna 29 miljoen aan iets dat nauwelijks effect heeft. Voor onze Friese lezers: dat is ruim 63 miljoen gulden. Ondertussen goochelt de club met cijfers, wordt chantage niet uit de weg gegaan en geeft men veel geld uit aan een reclamecampagne in de woestijn. Er zijn instellingen die voor minder op de vingers werden getikt. Welk kamerlid, het liefst een niet-roker, stelt hierover op korte termijn kritische vragen en stelt voor Stivoro op te heffen?