Geenstijl

Nét als je dacht dat Donner niet Dommer uit de hoek kon komen, schudt hij een nieuw fabeltje uit zijn mouw. Deze keer stelde ons jaren '50 orakel dat; 'de consument aan de Auteurswet geen recht mag ontlenen voor het maken van kopieën van muziekcd's.' Maar nergens in de Auteurswet staat dat je, om een kopie te mogen maken, eigenaar van het oorspronkelijke werk moet zijn. Ik legde deze kwestie een tijdje geleden voor aan de directeur van Buma/Stemra, die bij een bekende juridische uitgeverij een seminar leidde over auteursrecht. Ik vroeg hem: "Als ik een cd leen van de bibliotheek, betaal ik door middel van abonnementsgeld en een extra leenvergoeding voor het gebruik van die cd. Op dat moment ben ik een rechtmatige gebruiker. In die hoedanigheid ben ik volgens Artikel 45k gerechtigd een kopie van het werk te maken en deze te gebruiken, ook nadat ik het werk weer heb terugbezorgd bij de bibliotheek. Klopt dat?" - En jawel, schoorvoetend moest de man bekennen dat dit een hiaat in de wet was. Donner mag zijn huiswerk over gaan doen, dunkt ons. Nu nog wat Kamerleden die óók een beetje blijven opletten en niet alleen met domme vergelijkingen over open voordeuren gaan gooien. Overigens is men er in de laatste aanpassing van de Auteurswet uit 1912 niet in geslaagd het thuiskopiëren aan banden te leggen. Men heeft zich daar nogal druk gemaakt over het verspreiden van muziek via internet, maar de oude gaten uit de wet zitten er nog steeds. Zelf meer lezen en dan ook nog in begrijpelijk Nederlands? Check dan 'De Thuiskopie in het Nederlands Auteursrecht (d.d. 1/1/2004)'.

Wij geven minister Donner even een kleine opfriscursus Auteurswetgeving. Artikel 16b van deze wet vermeldt namelijk: Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd, tenzij het een met elektronische middelen toegankelijke verzameling als bedoeld in artikel 10, derde lid betreft, de verveelvoudiging, welke beperkt blijft tot enkele exemplaren en uitsluitend dient tot eigen oefening, studie of gebruik van degene die de verveelvoudiging vervaardigt of tot het verveelvoudigen uitsluitend ten behoeve van zichzelf opdracht geeft.
Iedereen zingt natuurlijk graag mee met zijn/haar muziek en om dat te kunnen, moet je oefenen. De kopie is gerechtvaardigd volgens Artikel 16b. Ja hoho, zult u zeggen, in Artikel 16c staat wel een voorwaarde!

Inderdaad, Daar staat: 1. Voor de verveelvoudiging die met inachtneming van artikel 16b, eerste lid, voor eigen oefening, studie of gebruik geschiedt door vastlegging van een werk of een gedeelte daarvan op een voorwerp dat bestemd is om daarop vastgelegde beelden of geluiden ten gehore te brengen of te vertonen, is ten behoeve van de maker of diens rechtverkrijgenden een vergoeding verschuldigd.
Maar dat is niet erg, want let even op Artikel 16c lid 2: De verplichting tot betaling van de vergoeding rust op de fabrikant of de importeur van de in het eerste lid bedoelde voorwerpen. - Die fabrikant berekent u (de consument) deze kosten door, in de vorm van, jawel: de kopieerheffing op lege media. Maar het gaat nog even verder, want we vinden nog meer steun voor onze stelling in Artikel 45k: Als inbreuk op het auteursrecht op een werk als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onder 12°, wordt niet beschouwd de verveelvoudiging, vervaardigd door de rechtmatige gebruiker van eerder genoemd werk, die dient als reservekopie indien zulks voor het met dat werk beoogde gebruik noodzakelijk is.
Nou, dat lijkt ons duidelijk. CD's zijn zo kwetsbaar als de neten, dus een kopie is wel degelijk noodzakelijk als je hem veel wilt draaien.