Ah, fijn, vaderlandsche literatuur bashen
Goddomme wat zijn boeken leuk. Nee echt. Statusverhogende voorwerpen om aan vrienden te tonen wat je allemaal nog wilt lezen. Redders van saaie treinreizen in coupes vol muf ruikende forenzen. Een uitstekend excuus om niet met je partner te praten tijdens lange vakanties. Man, als we geen boeken hadden, wat dan? En nu niet massaal iPad roepen, stelletje cultuurbarbaren. Boeken zijn kewl, maar schrijvers zijn meestal naargeestige betweters die vroeger veel gepest zijn en van elke letter die ze zelf op papier zetten een klein stijfje krijgen. Tijd voor een tackel op de enkels. Check dit heerlijk tendentieuze en ongenuanceerde boekenartikel op de HuffingtonPost (soort Amerikaanse Joop, maar dan innoverend, actueel en zelfbedruipend). Schoffelt Anus Shivani even knetterhard vijftien hautaine literaire "grootheden" onderuit. Even man en paard noemen en tekstueel met de vinger in de etterende wond die literaire wereld heet wroeten. Aangezien die literaire wereld heel erg van de autofellatio is, lijkt het ons een uitstekend plan om ook eens in het Nederlandse scribenten wereld te spetterpoepen. En die eer is volledig aan u. Plemp naam Nederlandse schrijver/ster, zijn/haar meest afstotende zin en de reden waarom zijn/haar werk eigenlijk het niveau heeft van drie emmers kots in de comments. Nuance is voor mietjes, een taalkundig knieschot verplicht. Dit is je kans om je te bewijzen als literair recensent met een pen vol rattengif. Wij gaan die hele boekenscene eens even knoeperdhard baas maken. Doe je ding, doe je dansje en schrijf eindelijk die frustraties van je af.