StafF*cker benijdt Rijkaard niet
Altijd weer een spannend moment als de weekend-column van StarF*cker in de mailbox ploft: wie krijgt er deze week van langs? Geen politicus, topsporter of omroepmedewerker kon tot nu toe ontkomen aan zijn scherpe pennetje. Deze week is Frank Rijkaard aan de beurt, al heeft StarF*cker vooral medelijden met onze voormalige bondscoach, die thans in Barcelona de scepter zwaait. "Waar Rijkaard mee de fout ingaat, is de weeffout die er in het karakter van Edgar zit. Beste vrienden, dit heeft helemaal niets met racisme te maken. Ik ken ook genoeg blanke spelers met psychische defecten."
Edgar Davids naar Barcelona is het einde van Frank Rijkaard
Vooropgesteld: ik heb Frank Rijkaard hoog zitten. Het is een fatsoenlijke vent met veel gezag onder de spelers. Gemakkelijk wijzen op zijn slechte reeks nu in Barcelona doet de vakman Rijkaard geen recht. Ik weet vanuit de Oranje-groep dat hij als bondscoach tijdens het EK van 2000 genoeg gezag had om de lastige spelersgroep in de hand te houden. Heel vals wil ik daar aan toevoegen dat noch de zogenaamde toptrainer Louis van Gaal, noch operettekoning Dick Advocaat daartoe in staat waren of zijn.
Maar wat hij nu aan het doen is, is bijna zelfmoord in het trotse Barcelona. Nederlanders staan er momenteel niet het hoogst genoteerd, Patrick Kluivert wordt bij ieder balcontact uitgefloten, Overmars en Reiziger scoren ook niet hoog en uitgerekend het voetballende psychologische probleem Edgar Davids werd in huis gehaald. Ik kan de voetbalredenatie van het trainersduo Rijkaard/Ten Cate wel volgen. De Catalaanse salonjonkers ontberen een echte pitbull en die rol is meneer Davids op het lijf geschreven. Waar Rijkaard mee de fout ingaat, is de weeffout die er in het karakter van Edgar zit. Beste vrienden, dit heeft helemaal niets met racisme te maken. Ik ken ook genoeg blanke spelers met psychische defecten.
Maar Edgar Davids is in veel opzichten niet te sturen. Net als Louis van Gaal zal meneer Davids merken dat je met de Catalaanse pers geen spelletjes speelt. Op iedere redactie in en om Barcelona staat een motorzaag klaar, waarmee radicaal een eind wordt gemaakt aan de loopbaan van willekeurig wie. Dat heeft in de meeste gevallen niets met voetbalkwaliteiten te maken, maar met de trots van de jarenlang door generaal Franco met harde hand onderdrukte Catalaanse bevolking. De media in Barcelona negeren of bot behandelen is daar gelijk aan zelfmoord. De kracht van Johan Cruyff of Ronald Koeman was nou juist dat zij dat spelletje heel goed snapten. Cruyff noemde zijn zoon naar de Catalaanse god Jordi en Koeman had een dagtaak aan het poseren voor Spaanse camera's. Dat spelletje is aan de over het paard getilde autist Edgar Davids simpelweg niet te leren. Zalig zijn de simpelen van geest.
Rijkaard zal zich moeten realiseren dat hij, ondanks de openlijke steun van Johan Cruyff, op een vulkaan werkt. Een arrogante en mislukte Davids zal Rijkaard worden aangerekend, evenals de blunderende Turkse keeper Rustu en de onzichtbare Van Bronckhorst. En bij het kleinste foutje zullen in Nou Camp de witte zakdoekjes gaan wapperen. Dan maakt binnenkort ook de in Barcelona bijna heilige Bulgaar Hristo Stoichkov zijn opwachting in de technische staf. Deze licht ontvlambare ex-speler heeft in Nou Camp een bijna goddelijke status en bij de minste of geringste tegenwind zullen de socio's zijn naam scanderen.
Frank Rijkaard is niet te benijden.
StarF*cker