Sjongejonge, het
mopje cultuurkritiek dat Hare Majesteit op 1e Kerstdag ten beste gaf houdt de gemoederen nogal bezig. Neem Trouw, toch een tamelijk kwispelende courant wanneer het op het gezag aankomt. Het zal niemand verbazen dat de vorstin vandaag voor de VOLLE honderd procent gelijk krijgt in het
editoriaal. De internets is dikke boe en schuld van alles. Contacten op de internets zijn immers maar vluchtig, de gemeenschapszin ontbreekt; dit alles culminerend in een grootse apotheose: het "reëel bestaande risico dat een virtuele wereld uiteindelijk de echte wereld verdringt" [muziekje twilightzone]. En dan nemen de computers het over mensen! Zucht. Zelfs een
hippie cultuurwetenschapper uit de jaren zestig wordt erbij gehaald. Niet erg overtuigend allemaal. Maar hoe belangwekkend zijn de waarnemingen van de vorstin eigenlijk? Er worden open deuren ingetrapt en dorre gemeenplaatsen platgewalst door iemand die dus niet goed weet wat de internets is. Goed, dat mag: blame it on the communicatiemiddel. Spreken zonder te voorschijn te komen, ja, heel mooi. Maar doen we dat niet al een paar millennia, met de zogeheten brief? Of, recenter, de telefoon? De kritiek die Trix verwoordt, en die door Trouw natuurlijk wordt omarmd, is even voorspelbaar als nutteloos: een opsomming van vooroordelen die niet kloppen ter adstructie van een opsomming angstbeelden die geen werkelijkheid worden. Misschien moet Trix het eens vragen aan de
internetspecialist van de familie.
