Geenstijl

Onze trouwe weekendcolumnist StarF*cker is echt helemaal hoteldebotel. Waar ter wereld hij zich ook bevindt, en dat wisselt nogal, op regelmatige basis stuurt hij een openhartige liefdesverklaring aan zijn Grote Liefde. En een kopie gaat uiteraard naar GeenStijl. Niet zelden blijken het nieuws van de dag, een stukje cultuuroverdracht en een harde persoonlijke mening onderdeel uit te maken van zijn schrijfsels. Want verliefd of niet, de overname van KLM en het bedenkelijke verleden van Mabel Wisse Smit zijn buitenkansjes die onze frequent flyer niet laat lopen.

Hoezo Nederland?
Daar in Amman mag de zon dan nog steeds schijnen, hier in Europa heeft in alle opzichten de herfst zich al van haar slechtste kant laten zien. Ik vraag me af of als jij volgende week naar Nederland komt of je het land nog zult herkennen. We hebben tegenwoordig een buitengewoon slaafse minister president in de figuur van JP Balkenende die ons land volledig heeft uitgeleverd aan de Verenigde Staten. Dat zou nog te pruimen zijn als geweest, als niet ook KLM volledig werd verkwanseld aan Frankrijk. Nu was KLM heel lang een maatschappij waarbij het personeel volledig uitstraalde dat je blij mocht te zijn om te gast te zijn in die blauwe toestellen, maar het was desondanks een beetje Nederland. Zelfs met die azijnbekkies die de koffie schonken.

Nergens in de wereld heeft een luchtvaartmaatschappij ook een Mile High Club, waar luchtvaartpersoneel deel van uitmaakt dat in de lucht de liefde heeft bedreven. Zo was er ooit een voormalig Ajax-speler die het toilet gebruikte voor een flinke wip met een KLM-juf die zo dampend klaarkwam dat de rookmelder afging. Of die KLM-dame die een schaats-topper onderweg oraal bevredigde. Kortom: de KLM had ook haar mooie kanten. Dat zie ik met Air France en die idiote Fransen nog niet zo snel gebeuren.

Lieverd. Ik ben nu in Erfurt in de voormalige DDR om 'de dag van de Duitse eenheid' te vieren. Ik moet de hele dag aan je denken als ik al die zure zultkoppen hier zie. In het oosten van Duitsland wordt weinig gelachen. Een avond met jou alleen op een balkon onder de sterren van Amman, met een zacht muziekje, een goede wijn en een stevige vrijpartij, is meer dan te verkiezen boven de kilte van deze voormalige communistische heilstaat. Ik krijg jouw beeld niet van mijn netvlies. Je stralende lach. Je ogen waarin ik kan verdrinken. Beste lezers: ik ben nog nooit zo verliefd geweest...

Maar goed, even terug naar Nederland. Ik worstel met de vraag of we allemaal niet een beetje hypocriet aan het doen zijn over Mabel Wisse Smit en de overleden drugsbaron Klaas Bruinsma. Mij persoonlijk interesseert het helemaal niks, tenzij deze juf actief bij criminele acties betrokken is geweest. En wat ze op die boot hebben gedaan wil ik eigenlijk niet eens weten. Mabel was in het verleden de nachtvlinder van Sarajevo. Daar sliep ze met de voormalige minister van buitenlandse zaken, die ook van van alles en nog wat verdacht werd. Daar zag ik haar en ze maakte, laat ik het netjes zeggen, allerminst een kieskeurige indruk als het ging om mannen met geld. Mevrouw wilde hoger op. Dat ze Klaas Bruinsma in haar netten verstrikt liet raken verbaast mij niet. Wat zal de majesteit nu in paniek zijn, net als haar lakeien van de Rijks Voorlichtings Dienst en Balkenende. Wat zal er weer gedraaid en gelogen gaan worden.

Verder verheug ik mij op je komst naar Nederland. De mooiste en liefste vrouw onder de aardse sterren ben jij absoluut! Aanzienlijk meer stijl, klasse en persoonlijkheid dan Mabel Wisse Smit.

Kus,
StarF*cker