Het zijn zware tijden voor de kranten en dan moet je soms je focus durven te verleggen. De tijd dat Trouw de krant voor CDA-stemmende fatsoensmensen met een licht filosofische inslag en neigingen tot weldoen was is dan ook definitief voorbij. Met dat eeuwige Leger des Heils-geneuzel win je de oorlog natuurlijk niet, dus het mag best wat harder af en toe. Gewoon zeggen wat je denkt enzo, doen de anderen immers ook. En wie heeft Trouw daarvoor aangesteld? Nou, niemand minder dan de blijvend treurige taalmop Jan Kuitenbrouwer ('Ik schrijf gewoon leuke boekkies over woorden') mag de onderbuiken van lichtgristelijk Nederland wakkerschudden. En toegegeven, dat doet 'ie goed. Al vier weken langs spuwt hij zijn gal over, hoe herkenbaar, hangjongeren, verkeerstuig en de pliesie. Dat zit zo: Jan heeft op kerstavond een spannende
aanvaring gehad met een aantal probleemjongeren waaronder 'Speedy Bontcapuchon' zoals hij de hoofdpersoon gekscherend noemt. (Het blijft toch een taalman hè.) Hoe dan ook, Jan moest vluchten, was zijn leven niet zeker, en valt sindsdien van de ene verbazing in de andere. Zo is de politie niet geïnteresseerd in zijn ruzietje en noemt het zelfs 'wederzijds
haantjesgedrag', kiest partij voor de kansenjongere en sust wat er te sussen valt. Vandaag deel IV in de reeks, met daarin de mening van de Trouw reaguurder. En die liegt er niet om, want Jan's dagboek blijkt herkenbaarder dan gedacht. Huiver mee en schroom niet:
geef uw mening! Het mag bij Trouw.
