Kijk nou, daar valt een opgeheven vingertje door de mand! Het leek zo leuk allemaal, Raoul Heertje ging ons laten zien dat televisie ook anders kan. Eerlijker.
Zonder truuks, zonder geacteer en mèt onthullingen over hoe de media eigenlijk werkt. Zes afleveringen lukte dat best aardig. Zo zagen we hoe sneaky Volkskrant-journalisten in elkaar zitten, hoe ze hun interviews bij elkaar verzinnen en hoe kijkcijfers eigenlijk werken. Voorgesprekken en redactievergaderingen werden gewoon uitgezonden en wekelijks presenteerde Raoul een of ander moreel dilemma dat te maken had met eerlijkheid op televisie. Maar toen kwam aflevering zeven met als gast Harry Mens. Raoul kende Harry al een beetje, ze hadden ooit eens in de kroeg gezeten ofzo. Dus dacht Heertje, eerlijk als hij is, ik gooi er 'es een spannende anekdote in. Dat ene
hoerenloop-verhaal dat Harry me toen vertelde is vrij hilarisch en altijd goed voor de kijkcijfers.
FAIL! Harry was Not Amused en er ontstond een ravage in het geweten van Raoul. Want: moet je zoiets nou uitzenden of niet? Niet natuurlijk! Tja, eerlijkheid kent zijn grenzen. Raoul wil dat we het verhaal
NU vergeten, dat niemand er meer over praat en dat het eigenlijk nooit gebeurd is. Gewoon, omdat Harry dat graag wil. Wel zo eerlijk toch? Raoul, je bent door de mand gevallen. Je conceptje is mislukt wegens niet eerlijk genoeg. Wordt ongetwijfeld vervolgd, als Raoul het wil. Heerlijk Eerlijk nietwaar?
