StarF*cker schudt de horeca wakker
Weekend-columnist StarF*cker schopt al graag tegen zere benen, maar kom vooral niet aan zijn biertje. Vooral de Grunningse horeca-magnaat Sjoerd Kooistra kan bij het bijtertje van GeenStijl weinig goed doen. "Deze geldwolf is er bijna in zijn eentje verantwoordelijk voor dat de horeca in grote delen van het land wordt gerund door geldwolven die de prijzen wel móeten opdrijven om hun pacht te kunnen betalen. Daarvoor moeten dan weer goedwillende jongens en meisjes het bier tappen, maar meestal moeten zij het van een kek uiterlijk hebben en niet van hun horeca-ervaring."
Horecamaffia likt zijn wonden
De krant werkte vanochtend stevig op mijn lachspieren: 'Prijzenslag in de horeca', kopte De Telegraaf . De nieuwe keten Eurocafés gaat bier, fris en wijn verkopen voor slechts één euro. Het oplichtersgilde der biertappers is geschrokken van de boycot van kroegbezoekers, die steeds beter doorhebben dat het horecageboefte na de introductie van de euro het volk massaal vernacheld heeft. Ik geef het toe: ik sta nog maar zelden in de rij voor een populaire gelegenheid en zelfs bij de meest arrogante eettenten hoef je niet meer te reserveren.
Nederlanders zijn namelijk minder dom dan het handjevol horeca-patsers wel eens denkt. In dit kader is het goed om de beruchte Sjoerd Kooistra eens in de spotlights te zetten. Deze geldwolf is er bijna in zijn eentje verantwoordelijk voor dat de horeca in grote delen van het land wordt gerund door geldwolven die de prijzen wel móeten opdrijven om hun pacht te kunnen betalen. Daarvoor moeten dan weer goedwillende jongens en meisjes het bier tappen, maar meestal moeten zij het van een kek uiterlijk hebben en niet van hun horeca-ervaring. "Whisky on the rocks met of zonder ijs?", piepte zo'n geil dametje een keer in de Groningse Groote Griet, waar voor de contactgestoorde Sjoerd Kooistra de victorie begon.
Inmiddels heeft de rossige Groninger - net als in een Monopolyspel - bijna alle gezellige straten en pleinen in het vaderland in handen. Van de Grote Markt in Groningen tot het Leidseplein in Amsterdam. Meneer leidt de zaken met harde hand en heeft zich financieel inmiddels opgewerkt tot de Quote 500 en een landgoed in Marbella waar hij met een mannenharem aan zijn gerief komt. Een indruk van zijn werkwijze: toen hij begon in Groningen werden de obers die bereid waren hun jongeheer te laten zien beloond met een leidinggevende functie. Met harde hand schopte hij iedereen de straat op die het waagde om hem tegen te spreken.
Zijn werkwijze is efficiënt en simpel. Zodra hij een signaal krijgt dat een populaire horecagelegenheid het financieel zwaar heeft, koopt hij samen met de brouwerij de tent. Het aanwezige management mag nog even blijven, maar krijgt dusdanig hoge targets, dat een schop onder hun hol niet kan uitblijven en de boekhoudertjes en minimumloners van Kooistra de tent overnemen. Voorbeelden? Kijk vanavond maar om je heen: daar waar opgeprikte studentes stuntelen met de biertap, obers vergeten om je bestelling af te leveren en je tosti zwart geblakerd is, is de kans groot dat de massieve Kooistra de baas is.
Iedere avond kruipt hij - waar ook ter wereld - achter zijn computer om de omzetten van de honderden etablissementen te bestuderen. Te weinig omzet gedraaid? Bedrijfsleider de WW in en vervolgens een goedkope student in zijn plaats. Ik denk ook nog steeds dat het Sjoerd Kooistra is geweest die als eerste de komst van de euro heeft misbruikt voor prijsverhogingen.
Kortom: laat die Eurocafés maar komen. Ik ben benieuwd hoelang de horecamaffia het toestaat dat er in hun achtertuin pilsjes worden getapt voor één euro. Ik adviseer alvast kogelvrij glas...
StarF*cker