Toch niet allergisch. Raadszaal weer open
Wie kent mevrouw Endeman uit Hellendoorn nog? Even geheugen opfrissen. Het raadslid van BurgerBelang dat er eigenhandig voor zorgde dat het architectonisch hoogstaande vergaderhok in haar dorp alleen nog maar gebruikt kon worden voor feesten en partijen. Mevrouw Endeman beweerde namelijk allergisch te zijn voor het interieur van het 27 miljoen euro kostende bouwwerkje. Zodoende eiste ze een diepgravend onderzoek en weigerde sindsdien plaats te nemen in haar raadszetel. In plaats van Endeman het telefoonnummer te geven van een goede dermatoloog en subiet naar huis te sturen is dat onderzoek er nog gekomen ook. In de tussentijd bleef de zaal ongebruikt en inmiddels zijn we maanden verder. Waren het de van Spaanse marinowol vervaardigde stoelleuningen? Het uit extragrof Wensleydale gehaakte wandtapijt? Of toch de semi-doorzichtige vitrages van chiffonzijde? Zeer ernstig kijkende witte jassen van TNO hebben de zaal van voor naar achter onderzocht en zijn onlangs tot volgende conclusie gekomen: Er is helemaal NIETS mis mee. Mooi ruim ingericht. Goede luchtkwaliteit. Veel licht. Feitelijk komt het er op neer dat complete gemeente Hellendoorn een jaar lang voor het lapje is gehouden door een aandachtszieke wannabe-borderliner met hypochondrie. Volgens TNO zijn namelijk farmaceutische en cosmetische stoffen, onder meer in make up, parfum en medicijnen de veroorzakers van Endemans hoestbuien. Niks zeldzame aandoening. Gewoon een overgevoelig huidje voor Oil of Olaz. Oftewel, minder smeren, minder pillen slikken en meer werken. Aan de slag en rapido een beetje. We sturen Rutger morgen ter controle.