Geenstijl

Dat Heleen van Royen alle mannenharten sneller laat kloppen is natuurlijk duidelijk. Er is namelijk geen groter literair talent, dat het ook nog eens extragratis met iedereen doet omdat ze toch een open relatie met haar lekkere Ton heeft, dan Heleen. Haar oproep om kinky fantasietjes in te sturen ging dan ook aan niemand voorbij. En al helemaal aan Luuk Koelman niet. Onze huiscolumnist en mega-hunk loopt vandaag eens lekker leeg over hitsige Heleen.

Lieve Heleen, Heb je oproepje gelezen en ben meteen aan de slag gegaan. Ik begrijp je probleem. Het valt niet mee elk jaar een erotisch damesromannetje te publiceren, louter en alleen omdat je dat met je uitgever contractueel overeen bent gekomen. Maar het kacheltje moet branden, nietwaar? Enfin, ik help je graag. Natuurlijk kom jij voor in mijn allerstoutste fantasie. Dat is fijn voor je lezeressen want zij lezen het liefst over jou. We zijn samen bij jou thuis. Ton is naast het huis druk bezig met de Kip-caravan en we weten allebei: die zien we voorlopig niet terug. Niet dat Ton jou verder iets interesseert. Het zijn mijn ogen waarvan je je niet los kunt maken. Ik straal zekerheid en vertrouwen uit. Je eigen leven is een doolhof van menselijke angsten en onzekerheden. Je voelt je tot mijn zelfverzekerdheid aangetrokken als staal tot een magneet. Dat is zo’n beetje de setting. Nu terzake. “Je ziet er uit alsof je wel een knuffel kunt gebruiken,” zeg ik plots. “We moeten die eerste kus maar zo snel mogelijk achter de rug hebben, vind je ook niet? Zodat we verder kunnen gaan met kus nummer twee en nummer drie en…” Mijn hese stem biologeert jou en mijn hand glijdt langs je nek en heft je gezicht naar me op. Je voelt hoe een warme spiraal zich in jouw onderbuik ontrolt. Met een snelle beweging druk je jouw lichaam tegen me aan. Je streelt mijn hals en begint me als een krolse kat kopjes te geven. Mijn hand glijdt onder je minirok en trekt je slip met een ruk naar beneden. De stof scheurt. Er staan lachende konijntjes op het kleine lapje. Daarna gaat het snel. We liggen beiden naakt op de keukenvloer. Sidderend van genot kijk je naar het harde bewijs van mijn begeerte. Je verlangen groeit met de seconde. Liefdevol en grondig doorzoek ik je lichaam. Mijn tong martelt al je gevoelige plekjes. Ik kneed je borsten als brooddeeg. Het is alsof ik de vonken uit je huid trek. Vreugdetranen schieten in je ooghoeken, want je weet: ik neem je mee naar een magische plek waar je nog nooit bent geweest. Dan gebeurt het eindelijk. Ik dring diep bij jou naar binnen, in het centrum van je uitnodigende warmte en smoor je vreugdekreet met een allesverzengende kus. “Nu beginnen we,” fluister ik, terwijl ik je verwarde haren uit je gezicht strijk. Hoe dieper ik in je doordring en de wanden van je strakke tunnel beroer, des te dichter je naar de afgrond van extase wordt gedreven. Je kreten van passie sporen mij aan. Het is een smeekbede om meer. Ik beweeg mijn heupen en jaag het tempo met een soepele gedrevenheid op. Het lijkt of je zweeft. Je drijft stuurloos in een zee van hartstocht, met mijn lichaam dat tegen het jouwe beukt op het ritme van de branding. Je weet niet meer waar jij eindigt en ik begin. Je opent je mond, maar er komt geen geluid over je lippen. We zijn één. Terwijl ik het vernietigende pompen van mijn heupen nog verder opvoer, krom jij je lichaam krachtig, maar ik houd het in bedwang en stoot nog dieper bij je naar binnen, net zolang totdat je in een roes van verschrikt genot mijn naam uitroept (mag ook die van Ton zijn, als dat beter staat in je nieuwe boek). Witgeel genot jaagt in lange schokgolven door je lichaam. Samen rijden we zo de storm binnen. Zoiets? En mocht je nieuwe boek niet de benodigde 240 pagina’s hebben, dan pleur je er gewoon een zinnetje tussen. Laat je mij bijvoorbeeld zeggen: “Vind je het erg dat ik niet te verzadigen ben?” En dan roep jij uit: “nee, nee, nee!” en beginnen we via knippen en plakken gewoon weer opnieuw. Hoop dat je er iets aan hebt. Veel succes met je nieuwe boek. Je kunt het! Luuk Koelman