Politie Amsterdam. Voor al uw privacy
Tring tring! Politie Amsterdam, zegt u het maar. Ja hallo? U spreekt met *PIEP!* uit *PIEP!*. Ik heb uw hulp nodig. Het gaat over wat ik twee weken geleden heb meegemaakt in het centrum van Amsterdam. Ik vermaak me kostelijk tijdens een avondje stappen. U weet hoe dat gaat. Biertje. Snuifje. Pilletje. Kom ik om een uur of half twee ineens tot de ontdekking dat ik platzak ben. Ik kwaad natuurlijk. Vloeken. Tieren. Zie ik plotseling op de hoek van de Leidsestraat en de Herengracht een vrouw helemaal alleen lopen. Ik denk: Dit is mijn kans. Probeert dat wijf weg te rennen. Dus ik zet haar zo, HOP met haar rug tegen dat 17e eeuwse grachtengeveltje. Tasje op zijn kop. Amper buit. Wel nog een ringetje, maar daar koop je tegenwoordig in Amsterdam geen fatsoenlijk biertje meer van. Daarom besloot ik haar maar te verkrachten. Ja, hoor eens. Eigen schuld. Had ze maar geld moeten hebben. Duurde overigens nog twee pogingen voordat het lukte. Maar goed. Toen bedacht ik me ineens dat ze natuurlijk een pinpas bij zich moest hebben. Wij naar het Leidseplein. Ach agent, u had dat weerloze vrouwtje onderweg moeten zien trillen. Geen omstander die ingreep. Schitterend gewoon. Helaas wist ze uiteindelijk te ontkomen door zich wanhopig vast te klampen aan een toerist. Toen heb ik maar de benen genomen. Maar waarvoor ik nu eigenlijk bel: Ik zag dat naar aanleiding van mijn avontuurtje beveiligingsbeelden op internet zijn gezet, waar ik duidelijk zichtbaar en herkenbaar op te zien ben. Kunt u daar in Amsterdam geen mouw aan passen? In verband met privacy en zo. Snapt u wat ik bedoel? Geen probleem meneertje. DONE! (mirror) Daar zijn we tenslotte voor...